| dc.description.abstract | Οι συνθήκες που επικρατούν στις σύγχρονες κοινωνίες τις τελευταίες δεκαετίες λόγω των αυξημένων μετακινήσεων πληθυσμών, ως απόρροια ευρύτερων κοινωνικοοικονομικών και πολιτικών μεταβολών και ανακατατάξεων, έχουν διαμορφώσει με τη σειρά τους νέες ανάγκες στον χώρο της εκπαίδευσης. Στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα περισσότερα κράτη-μέλη έχουν ήδη δεχθεί μεγάλο αριθμό μεταναστών από άλλες χώρες, με αποτέλεσμα τα περισσότερα σχολεία να παρουσιάζουν χαρακτηριστικά πολύγλωσσων πολυπολιτισμικών κοινοτήτων, που καλούνται να καλύψουν τις ανάγκες των μαθητών τους τόσο στον γλωσσικό και μορφωτικό όσο και στον πολιτισμικό τομέα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναγνωρίσει τις ιδιαιτερότητες και τις προκλήσεις από τη συνύπαρξη αλλόγλωσσων μαθητών στο σχολικό περιβάλλον και έχει διαμορφώσει ένα ευρύτερο πλαίσιο, το οποίο παρακινεί να ακολουθούν τα κράτη-μέλη της κατά τον σχεδιασμό των επιμέρους πολιτικών τους. Στην παρούσα εργασία, επιχειρούμε να διερευνήσουμε τον «λόγο» των επίσημων κοινοτικών κειμένων για τη γλώσσα και την πολυγλωσσία και να εξετάσουμε το αν και με ποιους τρόπους εφαρμόζεται στην «πράξη» η γλωσσική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην περίπτωση των Ευρωπαϊκών Σχολείων, που έχουν θεσμοθετηθεί επίσημα και λειτουργούν ως πολύγλωσσα εκπαιδευτικά ιδρύματα εδώ και 60 χρόνια. Θα μπορούσε ένα τέτοιο μοντέλο να θεωρηθεί αποτελεσματικό, ώστε να εφαρμοστεί στις σύγχρονες πολυπολιτισμικές κοινωνίες για την κάλυψη των αναγκών των νεοαφιχθέντων αλλόγλωσσων μαθητών;
The prevalent conditions that modern societies have been facing during the past dec-ades due to increased population movements, because of wider socio-economic and political changes, have in turn shaped new needs in the field of education. Within the European Union, most member states have already received a large number of im-migrants, with most schools having features of multilingual and multicultural com-munities that are expected to meet their pupils' needs both in linguistic and educa-tional as well as in cultural terms. The European Union has recognized the challeng-es of the coexistence of pupils with different mother-tongue backgrounds in the same school environment and has shaped a wider framework within which its mem-ber states are invited to develop their own policies. This thesis focuses on the lan-guage policy of the European Union through the "discourse" of its official docu-ments and moreover it attempts to examine how this policy is applied in "praxis" in the case of European Schools, which have been functioning as official E.U. multilin-gual educational institutions for 60 years now. Could such a model be considered effective enough to be applied in modern multicultural societies in order to meet the needs of newly arrived foreign pupils? | en_US |
