| dc.description.abstract | Οι όροι κώφωση και βαρηκοΐα αφορούν την αναπηρία του ακουστικού οργάνου. Ωστόσο, η εννοιολογική αποσαφήνιση των δύο όρων δεν είναι εύκολη, εξαιτίας των διαφορετικών προσεγγίσεων που έχουν υιοθετήσει οι επιστημονικοί κλάδοι οι οποίοι έχουν ασχοληθεί με το θέμα αλλά και λόγω της ανομοιογένειας του πληθυσμού με απώλεια ακοής. Στα πλαίσια αυτής της ανομοιογένειας, παρατηρείται ποικιλία στους τρόπους επικοινωνίας των κωφών/βαρήκοων ατόμων. Ακόμη, ποικιλομορφία συναντάται στις μεθόδους διδασκαλίας οι οποίες εφαρμόζονται στους κωφούς/βαρήκοους αλλά και στο επίπεδο γνώσης της ομιλούμενης γλώσσας από αυτούς. Κατά καιρούς έχουν πραγματοποιηθεί έρευνες σχετικές με το επίπεδο της γνώσης της ομιλούμενης γλώσσας εκ μέρους των κωφών/βαρήκοων, εκ των οποίων πολύ λίγες αφορούν την παραγωγή γραπτού λόγου κωφών/βαρήκοων παιδιών και ενηλίκων.
Στην παρούσα εργασία, έγινε μία απόπειρα διερεύνησης του ρόλου των αφηγηματικών και οπτικών ερεθισμάτων-βοηθημάτων, ως επικουρικών ή συγχυτικών παραγόντων, κατά την παραγωγή γραπτού λόγου από ενήλικες με προβλήματα ακοής. Ειδικότερα, διερευνήθηκαν οι τομείς της γραμματικής και της σύνταξης και έγινε μία προσπάθεια εντοπισμού πιθανών γραμματικο-συντακτικών ελλειμμάτων στα γραπτά κείμενα των Κωφών συμμετεχόντων. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν δέκα (Ν=10) προγλωσσικοί Κωφοί ενήλικες, με μέση ηλικία τα 33 έτη και απώλεια ακοής μεταξύ 70-100 dB, οι οποίοι ήταν όλοι χρήστες της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας (Ε.Ν.Γ.). Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε δύο γραπτές δοκιμασίες, εκ των οποίων η πρώτη συνοδεύονταν από ένα αφηγηματικό ερέθισμα και η δεύτερη από οπτικά ερεθίσματα.
Με βάση προηγούμενες έρευνες, αναμένονταν οι επιδόσεις των Κωφών συμμετεχόντων όσον αφορά τη γραμματική να είναι υψηλότερες στα γραπτά κείμενα που θα συνοδεύονταν από αφηγηματικά ερεθίσματα σε σχέση με αυτά που θα συνοδεύονταν από οπτικά ερεθίσματα. Επίσης, αναμένονταν λιγότερα συντακτικά λάθη στα γραπτά κείμενα που παρήχθησαν με τη βοήθεια αφηγηματικών ερεθισμάτων από τα αντίστοιχα με τη βοήθεια οπτικών.
Η πρώτη ερευνητική υπόθεση επαληθεύτηκε μερικώς, διότι εντοπίστηκαν περισσότερα γραμματικά λάθη στα κείμενα με εικόνες από ότι στα κείμενα χωρίς εικόνες, με στατιστικά σημαντική διαφορά σε κάποιες από τις παραμέτρους της γραμματικής που αξιολογήθηκαν. Από την άλλη, η δεύτερη ερευνητική υπόθεση δεν επαληθεύτηκε, διότι παρόλο που σε κάποιες περιπτώσεις υπήρξε η τάση για περισσότερα συντακτικά λάθη στα
κείμενα με εικόνες από ότι σε αυτά με αφηγηματικά ερεθίσματα, δεν υπήρξε στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσά τους.
Τα ευρήματα της παρούσας έρευνας θα μπορούσαν να αποδοθούν στο υψηλό μορφωτικό επίπεδο των περισσότερων συμμετεχόντων, στο περιορισμένο σε αριθμό δείγμα της μελέτης, στην σύντομη χρονική διάρκεια εκπόνησης της έρευνας αλλά και στην επιλογή των συγκεκριμένων θεμάτων πάνω στα οποία οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να παράξουν γραπτά κείμενα, καθώς κάποιο άλλο θέμα πιθανόν να ενδιέφερε περισσότερο τους συμμετέχοντες και να διέθεταν περισσότερες γνώσεις πάνω σε αυτό. Όλα τα παραπάνω αποτελούν τους περιορισμούς της συγκεκριμένης έρευνας και συνεπώς τα ευρήματά της δεν μπορούν να γενικευτούν στο σύνολο του πληθυσμού των κωφών/βαρήκοων._____________________________________The terms deafness and hearing impairment refer to the disability of the sensory hearing organ. However, the conceptual clarification of the two terms is not easy because of the different approaches adopted by the sciences that have dealt with the subject and also because of the heterogeneity of the hearing impaired population. In terms of this heterogeneity, a variety in the ways of communication among deaf/hard of hearing people is observed. Moreover, there is a variety of teaching methods applied on the deaf/hard of hearing people, as well as a variety in the level of knowledge of spoken language on their part. Over the years, research has been carried out regarding the level of knowledge of spoken language on the part of deaf/hard of hearing people, but only little of it concerned the production of written language by deaf/hard of hearing children and adults.
The present study attempts to investigate the role of narrative and visual stimuli, as auxiliary or confounding factors, in the production of written language by adults with hearing impairment. More specifically, the sectors of grammar and syntax were investigated and an attempt was made to identify any potential grammatic and syntactic deficits in the texts written by the Deaf participants. The sample consisted of ten (N=10) prelingual Deaf adults, with an average age of 33 years and hearing loss between 70-100 dB, who were all users of the Greek Sign Language (G.S.L.). Participants were given two written tests, one of which was accompanied by a narrative stimulus and the other by visual ones.
Based on previous research, we expected the Deaf participants’ performance to be better, concerning grammar, in the written texts accompanied by narrative stimuli compared to those accompanied by visual ones. Furthermore, we expected fewer syntactic mistakes in the texts produced with the aid of narrative stimuli compared to the ones produced with the aid of visual stimuli.
Our first research hypothesis was partially confirmed, since there were more grammatic mistakes in the texts with pictures than in the texts without pictures, with statistically significant differences in some of the grammar aspects that were assessed. On the other hand, the second research hypothesis was not confirmed, since, although there was, in some cases, a tendency for more syntactic mistakes in the texts with pictures than in the texts with narrative stimuli, there was no statistically significant difference between them.
The findings of the present study could be attributed to the high educational level of most participants, the limited sample of the study, the short duration of the research as well as to the choice of the specific subjects the participants were asked to produce written texts
on, since some other subject might be more interesting to them and they might have more knowledge on it. All the above consist limitations of the present study and therefore its findings cannot be generalized to the whole of deaf/hard of hearing population. | en_US |
