Απόψεις εκπαιδευτικών για το περιεχόμενο της Αειφορίας: Οι Στόχοι της Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ

Abstract

Η γενικότερη περιβαλλοντική υποβάθμιση, που έγινε ευρέως γνωστή με το περιβαλλοντικό κίνημα, κινητοποίησε κράτη και οργανισμούς να στραφούν προς την υιοθέτηση ορισμένων πλαισίων και πολιτικών για την αντιμετώπιση των ολοένα αυξανόμενων περιβαλλοντικών προκλήσεων. Οι πιο πρόσφατες πολιτικές (Ατζέντα 2021 – Στόχοι της Χιλιετίας, Ατζέντα 2030 – 17 Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης), που εγκρίθηκαν και από τα 193 κράτη μέλη του ΟΗΕ, καλούν όλα τα έθνη να συνδυάσουν την οικονομική ευημερία, την κοινωνική ένταξη και την περιβαλλοντική βιωσιμότητα με ειρηνικές κοινωνίες. Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν ο εντοπισμός και η ανάδειξη των απόψεων των εν ενεργεία εκπαιδευτικών της Ελλάδας αναφορικά με τους 17 ΣΒΑ του ΟΗΕ. Στην έρευνα συμμετείχαν 187 εν ενεργεία εκπαιδευτικοί διαφορετικών ειδικοτήτων και βαθμίδων εκπαίδευσης. Ως βασικό ερευνητικό εργαλείο για την επίτευξη των σκοπών της έρευνας σχεδιάστηκε και δημιουργήθηκε ερωτηματολόγιο σαράντα ενός (41) ερωτήσεων. Από τα αποτελέσματα της έρευνας προκύπτει ότι η πλειονότητα των συμμετεχόντων δεν έχει ξεκάθαρο εννοιολογικό πλαίσιο αναφορικά με τους όρους αειφορία και αειφόρος ανάπτυξη, τείνει να τους συγχέει και τους συνδέει κυρίως με περιβαλλοντικά ζητήματα. Παρά τη σχετική άγνοια αναφορικά με το περιεχόμενο των ΣΒΑ, οι εκπαιδευτικοί δείχνουν να συμφωνούν σε πολύ μεγάλο βαθμό με το περιεχόμενό τους, ενώ θεωρούν σημαντικότερους – ως προς την επίτευξη – τους κοινωνικούς, λιγότερο τους οικονομικούς και ελάχιστα τους περιβαλλοντικούς ΣΒΑ. Όσον αφορά τη συσχέτιση των ΣΒΑ με τους πυλώνες της αειφορίας (περιβαλλοντικό, κοινωνικό, οικονομικό), συχνά, οι συμμετέχοντες απέδιδαν συνάφεια ενός ΣΒΑ όχι μόνο με έναν πυλώνα, αλλά με δύο ή και τους τρεις. Τέλος, ο στόχος που παρουσίασε τις περισσότερες συνέργειες (θετικές συσχετίσεις) με άλλους στόχους ήταν ο ΣΒΑ 1 – Μηδενική φτώχεια, ενώ ο στόχος με τους περισσότερους συμβιβασμούς (αρνητικές συσχετίσεις) είναι ο ΣΒΑ 9 – Βιομηχανία, καινοτομία και υποδομές.________________________________________________The general environmental degradation, which became widely known through the environmental movement, mobilized states and organizations to adopt certain frameworks and policies to address the growing environmental challenges. The most recent policies (Agenda 21 - Millennium Development Goals, Agenda 2030 - 17 Sustainable Development Goals), adopted by all 193 UN Member States, call on all nations to combine economic prosperity, social inclusion and environmental sustainability with peaceful societies. The purpose of this research was to identify and highlight the views of teachers in Greece regarding the 17 Sustainable Development Goals (SDGs). The research involved 187 practicing teachers of different specialties. A questionnaire of forty-one (41) questions was designed and created as a basic research tool to achieve the objectives of the research. Results show that most participants do not have a clear conceptual framework regarding the terms of sustainability and sustainable development, while they tend to tend to confuse them and connect them mainly with environmental issues. Despite the relative ignorance about the SDGs, teachers seem to highly agree with their content, while they consider social SDGs more important in terms of achievement. Regarding the correlation of SDGs with sustainability pillars, for most goals participants attributed relevance to more than one pillar, while some SDGs showed moderate relevance to all three pillars. The goal with the most synergies with other SDGs was SDG 1 (No Poverty), while the goal with the most trade-offs was SDG 9 (Industry, Innovation and Infrastructure).