dc.description.abstract | Είναι εδώ και χρόνια γνωστό ότι η ανακύκλωση είναι το τελευταίο βήμα μιας σύνθετης
διαδικασίας απόθεσης μη χρησιμοποιούμενων αγαθών και προϊόντων.
Σε αυτό το πλαίσιο, η δυνατότητα που βασίζεται στην ανθρώπινη διαδικασία και ο
συντονισμός των ανανεώσιμων πόρων μέσω της διαχειριστικής ικανότητας φαίνεται
να είναι ιδιαίτερα σημαντικοί για την απόδοση μιας περιβαλλοντικής κοινωνίας, σε
ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Στην παρούσα μελέτη θα ασχοληθούμε με
προηγούμενα βήματα της ανακύκλωσης όπως είναι η επισκευή και η επανάχρηση. Μια
σημαντική ερευνητική υπόθεση που θα τεθεί από τη βασισμένη στα 3R άποψη (repair,
reuse, recycle) αφορά το πώς εκτελούνται οι κοινωνικές πρακτικές επισκευής στην
καθημερινή ζωή και πώς έχει εδραιωθεί η κουλτούρα της επισκευής. Ακόμη, το ποια
είναι η εκπαιδευτική διάσταση των δραστηριοτήτων 3R στο πλαίσιο της μη τυπικής
εκπαίδευσης και πώς έχουν αλλάξει οι σχέσεις ανθρώπου-αντικειμένου σε μια τέτοια
κουλτούρα. Ενώ έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος στην κατανόηση των άμεσων
επιπτώσεων των 3R στη δημιουργία της κουλτούρας μιας περιβαλλοντικής κοινωνίας,
ο ερευνητής στη παρούσα εργασία θα μελετήσει μόνο ορισμένους πόρους και
συγκεκριμένα την επισκευή, την επανάχρηση και την ανακύκλωση. Προσπαθώντας να
καλύψει την οποιαδήποτε ασάφεια μεταξύ των παραπάνω εννοιών, θα αναλυθούν
στοιχεία περιεχομένου, παραδείγματα κοκ, παράγοντες που τείνουν να επηρεάσουν τη
πορεία της ανακύκλωσης, της επισκευής και της επαναχρησιμοποίησης και θα του
επιτρέψει ανάλογα να δράσει.
Η στρατηγική διαχείριση της κουλτούρας της επισκευής στη σύγχρονη κοινωνία
αποτελεί ένα δύσκολο έργο στο πλαίσιο των μεταβαλλόμενων τεχνολογιών, της
σύνθεσης του εργατικού δυναμικού και των προτύπων εργασίας, των προσδοκιών της
κοινότητας και των εργαζομένων, της νομοθεσίας αλλά και του αυξανόμενου
αντίκτυπου του παγκόσμιου ανταγωνισμού.
Η καινοτομία αυτής της εργασίας υπόκεινται στη καταγραφή των ποικίλων
προσεγγίσεων στη στρατηγική διαχείριση των εμπλεκόμενων (ιδιοκτητών, χρηστών,
τεχνικών) που μπορεί να βοηθήσει με τη σειρά της ένα καφέ/χώρο εθελοντικής
7
επισκευής ηλεκτρικών συσκευών να ανταποκριθεί σε αυτές τις προκλήσεις, εν όψει
των ποικίλων θεωρητικών και κανονιστικών πλαισίων. ________________________________
___________________________________________
It has been known for years that recycling is the last step in a complex process of
disposing of unused goods and products.
In this context, the possibility based on the human process and the coordination of
renewable resources through management capacity appear to be particularly important
for the performance of an environmental society, at the European and global level. In
this study we will deal with earlier steps of recycling such as repair and reuse. An
important research hypothesis to be raised from the 3R-based perspective (repair, reuse,
recycle) concerns how the social practices of repair are performed in everyday life and
how the culture of repair is established. Also, what is the educational dimension of 3R
activities in the context of non-formal education and how human-object relations have
changed in such a culture. While significant progress has been made in understanding
the direct effects of the 3Rs in creating the culture of an environmental society, the
researcher in this paper will only study certain resources namely repair, reuse and
recycling. Trying to cover any ambiguity between the above concepts, it will analyze
content elements, examples of coke, factors that tend to influence the course of
recycling, repair and reuse and allow it to act accordingly.
Strategically managing repair culture in modern society is a challenging task in the
context of changing technologies, workforce composition and work patterns,
community and employee expectations, legislation and the increasing impact of global
competition.
The innovation of this work is subject to the recording of the various approaches to the
strategic management of the stakeholders (owners, users, technicians) that can in turn
help a cafe/volunteer electrical appliance repair space to respond to these challenges, in
view of the various theoretical and regulatory frameworks. | en_US |