| dc.description.abstract | Εισαγωγή: Η ελληνόγλωσση εκπαίδευση στη διασπορά φέρει μια μακραίωνη Ιστορία
που ξεπερνά τα 100 χρόνια. Με σταθερό στόχο τη διάδοση της ελληνικής γλώσσας όχι
μόνο στους Έλληνες ομογενείς αλλά και σε όσους επιθυμούν να μετέχουν στην
ελληνική παιδεία, η ελληνική εκπαίδευση έχει καταφέρει να διατηρήσει την παρουσία
της ισχυρή. Η διατήρηση και η καλλιέργεια της ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού,
στις νέες γενιές στη Διασπορά, είναι πρωτίστως αποστολή της εκπαίδευσης η οποία
απαντάται, σε τουλάχιστον σαράντα χώρες, σε διάφορες μορφές και με διάφορους
φορείς. Η «ζωντανή δύναμη» της διασποράς στη σύγχρονη εποχή παίζει εξέχοντα ρόλο
τόσο για την ελληνική ταυτότητα όσο και για την ιδιότητα του πολίτη του κόσμου.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να παρουσιαστούν οι
φορείς ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ, οι μορφές εκπαίδευσης,
το εκπαιδευτικό υλικό που χρησιμοποιείται και το πρόγραμμα σπουδών που ακολουθούν
τα σχολεία. Επιπλέον,να παρουσιαστούν, οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί και οι δυσκολίες
που αντιμετωπίζουν και οι δυο πλευρές αλλά και ανάλυση των κυριότερων λαθών των
μαθητών.
Μεθοδολογία: Ως μέσο συλλογής πληροφοριών και δεδομένων χρησιμοποιήθηκε η
μέθοδος της συνέντευξης. Οι συνεντεύξεις πραγματοποιήθηκαν στα πλαίσια
ημιδομημένων ερωτήσεων.
Αποτελέσματα: Από την έρευνα που πραγματοποιήθηκε, προέκυψαν ενδιαφέροντα
αποτελέσματα αναφορικά με τους φορείς ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στη Νέα Υόρκη
της Αμερικής. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε μέσω συνεντεύξεων σε πέντε
εκπαιδευτικούς και μέσω συλλογής και ανάλυσης γραπτών εργασιών μαθητών, στα
σχολεία που διδάσκουν. Στις συνεντεύξεις συμμετείχαν 3 εκπαιδευτικοί των Hellenic
Charter Schools, 1 εκπαιδευτικός ελληνοαμερικανικού δημόσιου σχολείου και 1
εκπαιδευτικός του ελληνικού σχολείου «Πλάτωνα». Σχετικά με τους φορείς
8
Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών
«Επιστήμες της Αγωγής: Η διδασκαλία της Νέας Ελληνικής γλώσσας»
ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στην Νέα Υόρκη, οι οποίοι ενισχύουν την εκμάθηση της
ελληνικής γλώσσας, προέκυψε ότι τον βασικό ρόλο έχει η Αρχιεπισκοπή. Ακολουθούν
κάποια Πανεπιστήμια που προσφέρουν μαθήματα ελληνικών, το Υπουργείο Παιδείας
και το ΙΣΝ (Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος). Όλα τα σχολεία αναφέρθηκαν ως
πολυπολιτισμικά, με πρόγραμμα σπουδών μη εφαρμόσιμο λόγω των διαφορετικών
αναγκών κάθε τάξης. Στις περισσότερες περιπτώσεις το πρόγραμμα σπουδών
αναφέρεται περισσότερο “ελεύθερο” και λιγότερο “δεσμευτικό”. Μόνο το σχολείο του
«Πλάτωνα» ακολουθεί συγκεκριμένο πρόγραμμα.
Η δυσκολία των μαθητών στην εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, σύμφωνα με τις
απόψεις των εκπαιδευτικών, έγκειται στο γεγονός ότι δεν μελετούν όσο θα έπρεπε και
υπάρχει έλλειψη αλληλεπίδρασης στο σπίτι, καθώς δεν μιλούν ελληνικά με τους γονείς
τους. Επιπλέον το ότι δεν μαθαίνουν γραμματική στη βασική τους γλώσσα, τα αγγλικά,
και ότι δεν διδάσκονται τα ελληνικά ως δεύτερη/ξένη γλώσσα, δυσχεραίνει την
κατάσταση.
Όσον αφορά τα λάθη των μαθητών, δίνεται έμφαση στη μη γνώση της γραμματικής. Οι
εκπαιδευτικοί αναφέρονται σε συντακτικά λάθη, στη χρήση της αιτιατικής, σε λάθος
γένη,πτώσεις καθώς και σε λάθος ή καθόλου τονισμό. Λάθη αναφέρονται στις
καταλήξεις των ρημάτων, στη μη χρήση β’ πληθυντικού, στο υποκείμενο και το
αντικείμενο. Από την ανάλυση των γραπτών των μαθητών επιβεβαιώνονται τα λεγόμενα
των εκπαιδευτικών. Εντοπίζονται λάθη στη χρήση του άρθρου, μορφολογικά και
ορθογραφικά,στη χρήση του ουσιαστικού και την εκφορά του ως αντικείμενο. Επιπλέον
παρατηρείται η λανθασμένη τοποθέτηση των επιθέτων, της αντωνυμίας ως υποκείμενο,
η μη σωστή ορθογραφία των ρημάτων και η έλλειψη τονισμού.
Ως προς τα προβλήματα των εκπαιδευτικών, υπάρχει απόλυτη ταύτιση των απόψεων ότι
αυτά είναι η πειθαρχία, η έλλειψη υλικού και τα διαφορετικά επίπεδα γνώσης των
μαθητών. Οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί πρέπει να προετοιμάζουν εκπαιδευτικό υλικό για τη
διδασκαλία τους.
Το ελληνικό κράτος φαίνεται να μην βοηθάει όσο θα έπρεπε, είτε μέσω των αποσπάσεων
και αμοιβών των εκπαιδευτικών είτε με την έκδοση βιβλίων.
Οι γονείς και τα παιδιά οφείλουν να ξεφύγουν από την απαρχαιωμένη εικόνα που έχουν
για το ελληνικό σχολείο. Το σχολείο από την άλλη πρέπει να γίνει πιο ελκυστικό, με
9
Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών
«Επιστήμες της Αγωγής: Η διδασκαλία της Νέας Ελληνικής γλώσσας»
καταρτισμένο εκπαιδευτικό προσωπικό, σωστά δομημένο πρόγραμμα σπουδών και
παροχή βοήθειας από το ελληνικό κράτος.
Συμπεράσματα: Από τα αποτελέσματα της έρευνας προέκυψε ότι ο βασικός φορέας
ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στη Νέα Υόρκη, είναι η Αρχιεπισκοπή. Μαζί με όλους
τους άλλους φορείς και τους Έλληνες στο σύνολό τους, οφείλουν να διαφυλάξουν με
κάθε μέσο και τρόπο την ελληνική γλώσσα. Η ανάγκη για καταρτισμένο εκπαιδευτικό
προσωπικό και κατάλληλο πρόγραμμα σπουδών είναι εμφανής. Όπως και η ανάγκη
βοήθειας από το ελληνικό κράτος. Το πιο σημαντικό απ’ όλα όμως είναι, οι γονείς
πρωτίστως και τα παιδιά να αντιμετωπίσουν την ελληνική γλώσσα με διαφορετική ματιά.
Να αναγνωρίσουν την αξία της και να της δώσουν τη σημασία και τη θέση που της αξίζει
δεδομένου ότι αυτή είναι η δύναμη του ελληνισμού στη διασπορά
______________________________________________________________________
Introduction: Greek language education in the diaspora has a long history that
exceeds 100 years. With the fixed goals of spreading the Greek language not only to
Greek expatriates but also to those who wish to participate in Greek education, Greek
education has managed to maintain its strong presence. The preservation and
cultivation of the Greek language and culture, in the new generations in the Diaspora,
is primarily the mission of education, which is found, in at least forty countries, in
various forms and with various institutions. The «living force» of the diaspora in
modern times plays a prominent role in both Greek identity and world citizenship.
Aim: The purpose of this thesis is to present the institutions of Greek language
education in New York, America, the forms of education, the educational materials
used and the curriculum followed by the schools. In addition, to present, the students,
the teachers and the difficulties that both sides face but also an analysis of the main
mistakes of the students.
Methodology: The interview method was used as a means of collecting information
and data. The interviews were conducted in the context of semi- structured questions.
Results: From the research carried out, interesting results emerged regarding Greek
language education institutions in New York, USA. The research was carried out
through interviews with five teachers and through the collection and analysis of
students' written work in the schools they teach. 3 teachers from Hellenic Charter
Schools, 1 teacher from a Greek-American public school and 1 teacher from the
Greek school "Platon" participated in the interviews. Regarding the Greek language
education institutions in New York, which strengthen the learning of the Greek
language, it emerged that the Archdiocese has the main role. Here are some
Universities that offer Greek courses, the Ministry of Education and the SNF (Stavros
Niarchos Foundation). All schools were reported as multicultural, with a curriculum
not applicable due to the different needs of each class. In most cases the curriculum is
referred to as more "free" and less "mandatory". Only the "Plato" school follows a
specific program. The difficulty of the students in learning the Greek language,
11
Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών
«Επιστήμες της Αγωγής: Η διδασκαλία της Νέας Ελληνικής γλώσσας»
according to the opinions of the teachers, lies in the fact that they do not study as
much as they should and there is a lack of interaction at home, as they do not speak
Greek with their parents. In addition, the fact that they do not learn grammar in their
primary language, English, and that Greek is not taught as a second/foreign language,
complicates the situation. In terms of students' mistakes, the emphasis is on lack of
knowledge of grammar. The teachers refer to grammatical errors, the use of the
causative, wrong genders, cases as well as wrong or no stress. Errors refer to the
endings of the verbs, the non-use of the second plural, the subject and the object.
From the analysis of the students' writings, the words of the teachers are confirmed.
Errors are identified in the use of the article, morphologically and orthographically, in
the use of the noun and its pronunciation as an object. In addition, the incorrect
placement of adjectives, the pronoun as subject, the incorrect spelling of verbs and the
lack of stress are observed. As for the problems of the teachers, there is an absolute
identification of the views that these are the discipline, the lack of material and the
different levels of knowledge of the students. The teachers themselves must prepare
educational materials for their teaching. The Greek State does not seem to be helping
as much as it should, either through secondments and teacher’s salaries or through the
publication of books. Parents and children must escape from the outdated image they
have of the Greek school. The school, on the other hand, must become more
attractive, with qualified teaching staff, a properly structured curriculum and
assistance from the Greek state.
Conclusions: From the results of the research it emerged that the main body of Greek
language education in New York is the Archdiocese. Together with all other
educational institutions and the Greeks as a whole, owe it to them to preserve the
Greek language in every way and means. The need for qualified educational staff and
appropriate study program is obvious. As well as the need for help from the Greek
State. The most important of all, however, is for the parents, first of all, and the
children, to face the Greek language with different eyes. To recognize its value and to
give it the importance and position it deserves, given that this is the strength of
Hellenism in the diaspora | en_US |
