| dc.description.abstract | Αναμφίβολα, τα σχολεία αποτελούν μία μορφή κοινωνικής οργάνωσης και διέπονται
από διάφορους κανόνες, οι οποίοι καθορίζουν την προσδοκώμενη και επιθυμητή
συμπεριφορά όλων όσων συμμετέχουν σε αυτά. Οποιαδήποτε παρέκκλιση από τους
κανόνες αυτούς συνιστά παράδειγμα αποκλίνουσας συμπεριφοράς, η οποία μπορεί να
εκδηλωθεί με ποικίλους τρόπους.
Η συγκεκριμένη εργασία βασίστηκε στη συνειδητοποίηση ότι τα περιστατικά
σχολικών συγκρούσεων και ελλιπούς επικοινωνίας είναι πιο επίκαιρα από ποτέ, κάτι
που καταδεικνύεται από το αυξημένο ερευνητικό ενδιαφέρον γύρω από αυτά τα
θέματα. Πιο συγκεκριμένα, η παρούσα εργασία προσπαθεί να διερευνήσει το κατά
πόσο οι Έλληνες εκπαιδευτικοί τόσο της Πρωτοβάθμιας όσο και της Δευτεροβάθμιας
εκπαίδευσης δύναται να διαχειριστούν περιστατικά κρίσης που προκύπτουν από
φαινόμενα σχολικής βίας και μαθητικής παραβατικότητας. Αν και οι περισσότερες
μελέτες στον τομέα αυτό δίνουν έμφαση στην ίδια την αντιμετώπιση των
περιστατικών τη στιγμή που λαμβάνουν χώρα, η συγκεκριμένη εργασία θα
επιχειρήσει να εμβαθύνει στην ικανότητα των εκπαιδευτικών να προλαμβάνουν τα
συγκεκριμένα περιστατικά ή να μειώνουν τις αρνητικές τους επιπτώσεις μέσα από τη
διαμεσολάβηση. Εν συντομία, η εργασία θα παρουσιάσει τις αντιλήψεις των
εκπαιδευτικών σχετικά με τα αίτια των συγκρούσεων στο σχολικό χώρο και με τη
σημασία της πρόληψης και της μετέπειτα αντιμετώπισής τους μέσω της σχολικής
διαμεσολάβησης, προκειμένου να μη διαιωνίζονται.
Το ερευνητικό μέρος βασίστηκε σε ένα ερωτηματολόγιο ειδικά διαμορφωμένο για
τους σκοπούς της συγκεκριμένης μελέτης. Τόσο στην έντυπη όσο και στην
ηλεκτρονική του μορφή, το ερωτηματολόγιο έδωσε πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία για
τις αντιλήψεις των εκπαιδευτικών για τη σχολική βία και τη μαθητική
παραβατικότητα. Επίσης, έριξε φως στις ενέργειες στις οποίες προβαίνουν και φυσικά
ανέδειξε τη σημασία της διαμεσολάβησης ως αποτελεσματικής τεχνικής ορθής
επικοινωνίας και αποσώβησης της βίας.. Πιο σημαντικά, κατέδειξε συγκεκριμένες
αδυναμίες των εκπαιδευτικών, οι οποίες μπορούν να καλυφτούν μέσα από διάφορες
επιμορφωτικές δράσεις.
__________________________________________________________________
Undoubtedly, schools are a form of social organization and are governed by a variety
of rules that determine the expected and desirable behavior of all those involved in
them. Any deviation from these rules is an example of divergent behavior, which can
be manifested in a variety of ways.
This particular work was based on the awareness that incidents of school conflicts and
incomplete communication are more relevant than ever, as evidenced by the increased
research interest in these issues. More specifically, this paper attempts to investigate
whether Greek teachers of both primary and secondary education can manage crisis
incidents resulting from school violence and student offenses. Although most studies
in this area emphasize the actual handling of incidents at the time they take place, this
work will attempt to deepen the ability of teachers to prevent or minimize their
adverse effects through mediation. In short, the work will present teachers'
perceptions of the causes of conflicts in the school environment and the importance of
preventing and subsequently addressing them through school mediation in order not
to perpetuate them.
The research part was based on a questionnaire specially formulated for the purposes
of this study. In both its printed and electronic form, the questionnaire provided very
interesting data on teachers' perceptions of school violence and student delinquency.
It has also shed light on the actions they take and of course has highlighted the
importance of mediation as an effective technique of correct communication and the
repression of violence. More importantly, it has revealed specific weaknesses of
teachers, which can be covered through various training actions | en_US |
