| dc.description.abstract | Η παρουσία ετερόκλητων ομάδων με διαφορετικά εθνικά και πολιτισμικά
χαρακτηριστικά στην Ελλάδα και την Αγγλία θεωρείται αναπόσπαστο τμήμα της
ιστορικότητάς τους με επακόλουθες κοινωνικές, πολιτισμικές και εκπαιδευτικές
προκλήσεις. Ειδικότερα, η Εκπαίδευση, ως φορέας διδασκαλίας των ανθρωπίνων
δικαιωμάτων, και ειδικότερα η Διαπολιτισμική Εκπαίδευση, καλείται να
διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση δημοκρατικών όρων διαχείρισης του
πλουραλισμού και να προετοιμάσει τους μελλοντικούς «πολυπολιτισμικούς» πολίτες .
Στην παρούσα εργασία το ενδιαφέρον μας εστιάζεται στα πρότυπα εκπαιδευτικής
πολιτικής που έχουν υιοθετήσει η Ελλάδα και η Αγγλία στην πρωτοβάθμια
εκπαίδευση τις τελευταίες δεκαετίες. Ειδικότερα, διερευνούμε την κυρίαρχη
ιδεολογία υπό το πρίσμα των θεωρητικών αρχών της Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης,
εντοπίζουμε τις κυριότερες ομοιότητες και διαφορές στις εκπαιδευτικές πολιτικές των
δύο χωρών, εξετάζουμε την ισότητα ευκαιριών και τη γλωσσική πολιτική που
παρέχουν στους μαθητές, για να διερευνηθεί αν τελικά στην πράξη, ανεξάρτητα από
τη διαπολιτισμική ρητορική, όλοι οι μαθητές αντιμετωπίζονται ισότιμα και αν
προωθούνται ή υποβαθμίζονται οι μητρικές γλώσσες. Επιπροσθέτως, επιχειρήθηκε η
αναζήτηση διαπολιτισμικών αρχών στα Αναλυτικά Προγράμματα των δύο χωρών.
Από την κριτική διερεύνηση προέκυψε ότι οι εκπαιδευτικές πολιτικές στις δύο χώρες
διαφέρουν σημαντικά λόγω των ιδιαίτερων κοινωνικοοικονομικών και πολιτικών
συνθηκών τους, αλλά συγκλίνουν στο πρότυπο της αφομοιωτικής εκπαιδευτικής
πολιτικής που εφαρμόζουν. Η κυριότερη διαπίστωση ήταν ότι η γλωσσική πολιτική
υποβαθμίζει τις μητρικές γλώσσες και η ισότητα ευκαιριών αμφισβητείται.
Επιπροσθέτως, στο αναλυτικό πρόγραμμα της Ελλάδας εντοπίστηκαν οι αρχές της
διαπολιτισμικής εκπαίδευσης, αλλά στο αγγλικό αναλυτικό πρόγραμμα βρέθηκαν
αναφορές με τη μορφή οδηγιών προς τον εκπαιδευτικό.
_________________________________________________________________________________
The presence of heterogeneous groups with different national and cultural
characteristics in Greece and England is considered to be an integral part of their
history with subsequent social, cultural and educational challenges. In particular,
Education, as a human rights teaching regulator, specifically, Intercultural Education,
is asked to play an important role in shaping democratic pluralism management
conditions and to prepare future "multicultural" citizens.
In this paper, our interest focuses on the educational policies adopted by Greece and
England in primary education in the last decades. In particular, we investigate the
dominant ideology in the light of the theoretical principles of intercultural education,
identify the main similarities and differences in the educational policies of the two
countries, examine the equal opportunities and linguistic policy that they provide to
students, to explore whether, ultimately in practice, regardless of intercultural
rhetoric, all students are treated equally and whether mother tongues are promoted or
degraded. In addition, it was attempted to find intercultural principles in the curricula
of the two countries.
The critical investigation revealed that educational policies in the two countries differ
significantly due to their particular socio-economic and political conditions but
converge to the model of their assimilative educational policy. The main finding was
that language policy degrades mother tongues and equal opportunities are being
questioned. In addition, in the curriculum of Greece, the principles of intercultural
education were identified but in the English curriculum there were reports in the form
of instructions to the teacher | en_US |
