Show simple item record

dc.contributor.advisorΜιχαήλ, Δόμνα
dc.contributor.authorΧατζηκωνσταντίνου, Αναστασία
dc.contributor.authorChatzikonstantinou, Anastasia
dc.date.accessioned2023-05-04T09:27:55Z
dc.date.available2023-05-04T09:27:55Z
dc.date.issued2019-06
dc.identifier.urihttps://dspace.uowm.gr/xmlui/handle/123456789/3499
dc.descriptionΜεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών: Πολιτισμικές Σπουδές: Σημειωτική και Επικοινωνίαen_US
dc.description.abstractΤον 20ο αιώνα η Ελλάδα υπήρξε χώρα αποστολής μεταναστών. Πριν από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ο κυριότερος προορισμός των μεταναστών ήταν η ΗΠΑ, η μεγαλύτερη ροή όμως σημειώθηκε μεταπολεμικά προς τις χώρες της βορειοδυτικής Ευρώπης και την Αυστραλία. Ο όγκος των μεταναστών ήταν τόσο μεγάλος που άγγιζε τα 72 % της συνολικής εξωτερικής μετανάστευσης μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους, με απλούς αριθμούς ένας στους οχτώ μετανάστευε. Υπολογίζεται πως κατά την περίοδο 1946-1977 οι μετανάστες ήταν περίπου 1.000.000 από τους οποίους περίπου το 40% επέστρεψε στην Ελλάδα. Οι λόγοι που γεννούν το φαινόμενο της μετανάστευσης διαφέρουν κάθε φορά από τις συνθήκες που επικρατούν από τις χώρες αποστολής στις χώρες υποδοχής. Τα κύρια αίτια μετανάστευσης των Ελλήνων κατά την μεταπολεμική περίοδο ήταν οικονομικά, κοινωνικά αλλά και πολιτικά. Ένα σύμπλεγμα συγκυριών ώθησε προς την μετανάστευση όπως, η αποδιοργάνωση της παραδοσιακής αγροτικής οικονομίας της χώρας σε συνάρτηση με την αδυναμία απορρόφησης εργατικών χεριών από τη βιομηχανία, οι αυξημένες εργασιακές δυνατότητες που παρείχαν οι αναπτυσσόμενες οικονομίες των κρατών υποδοχής και οι ευκαιρίες για αύξηση των εισοδημάτων και τέλος η πληροφόρηση, οι προσδοκίες και οι στρατηγικές των ίδιων των μεταναστών και των οικογενειών τους. Σημαντικό ρόλο έπαιξε η Κατοχή και ο Εμφύλιος στον 20ό αιώνα αλλά και η βελτίωση των συνθηκών της μετακίνησης. Μεταπολεμικά οι περιοχές που γνώρισαν τα μεγαλύτερα ποσοστά εξωτερικής μετανάστευσης ήταν στη Βόρεια Ελλάδα (Μακεδονία, Ήπειρος και Θράκη). Οι αρχικοί μετανάστες ήταν νέοι άνδρες από αγροτικές οικογένειες, οι οποίοι έφευγαν πιστεύοντας ότι θα επιστρέψουν μετά από μερικά χρόνια έχοντας βοηθήσει την οικογένειά τους να επιβιώσει και έχοντας αποκτήσει ένα κεφάλαιο. Αργότερα όμως και εξετάζοντας τις οικονομικές συνθήκες, ακολούθησαν και οι σύζυγοι με ή χωρίς τα παιδιά. Οι Έλληνες όπως και οι άλλοι ξένοι μετανάστες βίωσαν τον ρατσισμό και τις προκαταλήψεις των γηγενών. Παρά τις δύσκολες συνθήκες οι Έλληνες κατάφεραν να οργανωθούν σε κοινότητες και να διατηρήσουν την εθνική και θρησκευτική τους φυσιογνωμία, παράλληλα με τα εμβάσματα βοήθησαν στην αναστύλωση του Ελληνικού κράτους. 5 Δεν έχουν πραγματοποιηθεί αρκετές σχετικές έρευνες για τις συνθήκες ζωής των Ελλήνων ως μετανάστες. Η συμβολή της παρούσας έρευνας αποσκοπεί στον εμπλουτισμό των γνώσεων σε σχέση με τα βιώματα, τις σκέψεις και τα συναισθήματα των Ελλήνων μεταναστών ________________________________________________________________________________ In the 20th century, Greece was a country of immigration. Prior to the Second World War, the main destination for immigrants was the United States, but the largest flow occurred post-war to the countries of north-western Europe and Australia. The volume of immigrants was so large that it reached 72% of total foreign migration after the Greek state was founded, with only one in eight migrants. It is estimated that during the period 1946-1977 the immigrants were about 1,000,000 of which about 40% returned to Greece. The reasons for the phenomenon of immigration differ from country to country in the host countries. The main causes of immigration of the Greeks during the post-war era were economic, social and political. A cluster of circumstances has prompted immigration, such as the disorganization of the country's traditional rural economy in connection with the inability of industrial workers to absorb labor, the increased work opportunities provided by the host economies of the host countries and the opportunities for income growth, and finally the information, the expectations and the strategies of the immigrants themselves and their families. An important role was played by Occupation and the Civil War in the 20th century, as well as the improvement of the conditions of movement. The post-war areas that experienced the highest rates of external migration were in Northern Greece (Macedonia, Epirus and Thrace). The original immigrants were young men from rural families, who left believing that they would return after a few years having helped their family survive and having acquired a chapter. Later, however, and considering the economic conditions, husbands followed, with or without children. The Greeks, like other foreign immigrants, experienced the racism and prejudice of the natives. Despite the difficult circumstances, the Greeks managed to organize themselves in 6 communities and maintain their national and religious figures, along with the remittances, helped to rebuild the Greek state. There has not been enough research into the living conditions of Greeks as immigrants. The contribution of this research aims to enrich knowledge in relation to the experiences, thoughts and feelings of Greek immigrants.en_US
dc.language.isogren_US
dc.publisherΠανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Σχολή Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών. Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγώνen_US
dc.subjectμετανάστευσηen_US
dc.subjectεξωτερικόen_US
dc.subjectεμπειρίεςen_US
dc.subjectimmigrationen_US
dc.subjectforeignen_US
dc.subjectexperiencesen_US
dc.titleΜετανάστευση Ελλήνων στο εξωτερικό κατά τις δεκαετίες 1950- 1970. Μια αποτύπωση της μεταναστευτικής εμπειρίαςen_US
dc.title.alternativeThe Greek migration during 1950-1970. An overall aspect of the migrated experienceen_US
dc.typeMSc thesisen_US


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record