Η εκπαίδευση για την ιδιότητα του πολίτη στο Ελληνικό Σχολείο (1947-1988)

Abstract

Το παρόν πόνημα αποτελεί μια ιστορικο-συγκριτική προσέγγιση σε ένα σύνολο πρωτογενούς υλικού, από έξι εγχειρίδια για το μάθημα της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, «Αγωγή του Πολίτη», τα οποία κυκλοφόρησαν την περίοδο 1947 με 1988 που επιχειρεί να αναδείξει τις επίσημες προθέσεις της πολιτείας σε σχέση με την κοινωνικοποίηση των μαθητών/τριών. Πιο αναλυτικά, εκμεταλλευόμενοι τα πλεονεκτήματα συνδυασμού της ανάλυσης περιεχομένου και της ποιοτικής ανάλυσης σκιαγραφούμε τις αξίες, τις αντιλήψεις, τα πρότυπα και τα στοιχεία της πολιτειότητας που επιδιώκονταν να υιοθετηθούν από μαθητές και μαθήτριες. Αυτό επιτυγχάνεται κατά την εξέταση του πρωτογενούς υλικού μέσα από μια σειρά παραμέτρων όπως: τα εκδοτικά στοιχεία, τα βασικά δομικά στοιχεία, την αξιοποίηση της εικονογράφησης, την προσέγγιση των εννοιών έθνους και κράτους καθώς και των θεσμών της οικογένειας, της εκκλησίας και της εκπαίδευσης, συμπεριλαμβανομένων των τις προσεγγίσεων της εθνικής ιστορίας. ________________________________________________________________________ The present work is a historical and comparative approach to a set of source material consisted of six guidebooks for the course of "Citizenship Education" which were taught to students of Primary Education and were published between 1947 and 1988. It attempts to highlight the official intentions of the state regarding the socialization of students. More specifically, taking into consideration the advantages of the combination of content analysis and qualitative analysis, we outline values, perceptions, cultural norms and elements of citizenship that were sought to be adopted by students. This is accomplished by examining the source material through a series of parameters such as: editorial elements, basic structural elements, use of illustration, approaches of the concepts of nation and state as well as family institution, church, educational structure, including the approaches of national history