Η ελληνική ως δεύτερη ξένη γλώσσα στη διασπορά. Η περίπτωση της Αλεξάνδρειας Αιγύπτου.

Abstract

Η ελληνική διασπορά είναι η δεύτερη πιο χαρακτηριστική περίπτωση, μετά την εβραϊκή διασπορά. Ξεκινώντας από τη δεύτερη χιλιετία π.Χ., η διασπορά αυτή διήρκεσε καθ' όλη τη διάρκεια της ελληνικής ιστορίας και είχε ως κίνητρο οικονομικούς, πολιτικούς, κοινωνικούς και ιστορικούς παράγοντες. Τμήματα του ελληνικού πληθυσμού αναγκάστηκαν να διασκορπιστούν κυριολεκτικά σε όλο τον κόσμο από την αρχαιότητα λόγω της ανάγκης για πρόσθετη γη για εγκατάσταση, της ανάπτυξης του εμπορίου και της ναυτιλίας και των επανειλημμένων περιόδων εισβολής. Ο όρος "Ελληνική Διασπορά" αναφέρεται σε όλους τους εκπατρισμένους Έλληνες, οι οποίοι ωστόσο διατηρούν, σε συλλογικό ή προσωπικό επίπεδο, τους υλικούς, πολιτιστικούς και συναισθηματικούς δεσμούς τους με την άμεση ή πρώην χώρα καταγωγής τους, ενώ έχουν εγκατασταθεί, έστω και με σχετική μονιμότητα, σε άλλα έθνη ή περιοχές. Η μακρά ιστορία της ελληνικής διασποράς, γνωστή και ως ελληνισμός, χρονολογείται από τη δεύτερη χιλιετία π.Χ. Σήμερα, χωρίζεται συνήθως σε τρεις κύριες εποχές, καθεμία από τις οποίες έχει διακριτά χαρακτηριστικά. Η Ελληνική Διασπορά, η οποία αποτελεί περίπου το ήμισυ ή τα δύο τρίτα του πληθυσμού της Ελλάδας και είναι διασκορπισμένη σε 140 από τις 200 χώρες του κόσμου, είναι γνωστή για τη σημαντική συμβολή της στην οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική και πολιτική ανάπτυξη ολόκληρου του ελληνικού κόσμου, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. __________________________________________________________________________ The Greek diaspora is the second most typical case, behind the Jewish diaspora. Beginning in the second millennium BC, this diaspora persisted throughout Greek history and was motivated by economic, political, social, and historical factors. Parts of the Greek population have been compelled to disperse literally all over the world since antiquity due to the need for additional land for settlement, the growth of trade and shipping, and repeated periods of invasion. The term "Greek Diaspora" refers to all expatriate Greeks who nonetheless preserve, on a collective or personal level, their material, cultural, and emotional ties to their immediate or former country of origin, while having established, even with relative permanence, in other nations or areas. The long history of the Greek Diaspora, also known as Hellenism, dates back to the second millennium BC. Today, it is typically split into three primary eras, each of which has distinctive traits. The Greek Diaspora, which makes up roughly half or two thirds of Greece's population and is dispersed across 140 of the world's 200 countries, is known for its significant contributions to the economic, social, cultural, and political development of the entire Greek world, particularly during the Ottoman era