Εναλλακτικοί τρόποι επίλυσης ναυτιλιακών διαφορών: Διαιτησία – Διαμεσολάβηση. Μελέτη περίπτωσης σε ναυτιλιακές εταιρίες

Abstract

Ο τομέας της ναυτιλίας είναι εξαιρετικά σημαντικός για το παγκόσμιο εμπόριο, καθώς ο κυριότερος όγκος των εμπορευμάτων διακινείται διά θαλάσσης. Με τον όρο «ναυτιλιακές διαφορές» νοούνται οποιεσδήποτε διαφορές προκύπτουν στον τομέα της ναυτιλίας, τόσο στην ξηρά, όσο και στη θάλασσα. Οι διαφορές αυτές είναι ποικίλες και ενίοτε πολυσύνθετες, καθώς οφείλονται στην αλληλεπίδραση νομικών, οικονομικών, τεχνικών και άλλων ζητημάτων. Η πολυπλοκότητα των ναυτιλιακών διαφορών, σε συνδυασμό με τη συχνότητα εμφάνισής τους, καθιστούν επιτακτική ανάγκη τη δυνατότητα επίλυσής τους με ταχύτητα, ευελιξία και αποτελεσματικότητα. Ως τρόπος επίλυσης των ναυτιλιακών διαφορών, μέχρι πρότινος, επιλεγόταν σχεδόν αποκλειστικά η διαιτησία, με το συγκριτικό πλεονέκτημα της εκτελεστότητας των διαιτητικών αποφάσεων. Ισότιμη θέση στην προτίμηση της ναυτιλιακής κοινότητας διεκδικεί πλέον δυναμικά και η διαμεσολάβηση, με τις συμφωνίες που προκύπτουν από αυτή να καθίστανται άμεσα εκτελεστές σε διεθνές επίπεδο, βάσει της Σύμβασης της Σιγκαπούρης της 7ης Αυγούστου 2019, την οποία δυστυχώς, η Ελλάδα δεν έχει υπογράψει. Η διαιτησία και η διαμεσολάβηση αποτελούν εναλλακτικές μεθόδους, κατάλληλες για την επίλυση ναυτιλιακών διαφορών, οι οποίες μπορούν επίσης να συνδυαστούν μεταξύ τους. Καμία εκ των δύο μεθόδων, ωστόσο, δεν αποτελεί πανάκεια για την επίλυση όλων των ναυτιλιακών διαφορών. Υπάρχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα σε κάθε μέθοδο, καθώς και πολλοί παράγοντες, οι οποίοι πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη, για την επιλογή της καταλληλότερης μεθόδου επίλυσης της εκάστοτε διαφοράς. ______________________________________________________________________________ The shipping sector is extremely important for world trade, as the bulk of commodities are transported by sea. As «maritime disputes» we mean any disputes arising in the field of shipping, both on land and at sea. These disputes are varied and sometimes complex, as they are due to the interaction of legal, financial, technical and other issues. This complexity, combined with their frequency of occurrence, makes it imperative to resolve maritime disputes with speed, flexibility and effectiveness. Until recently, arbitration was chosen almost exclusively as a means to resolve maritime disputes, with the comparative advantage of the enforceability of arbitral awards. Equality in the preference of the shipping community is now dynamically claimed by mediation, with the agreements resulting from it becoming directly enforceable internationally, under the Singapore Convention of the 7th of August 2019, which unfortunately has not been signed by Greece. Arbitration and mediation constitute alternative methods suitable for resolving maritime disputes, which can also be combined. Neither method, however, is a panacea for resolving all maritime disputes. The advantages and disadvantages of each method, as well as many other factors, must be taken seriously into consideration, when choosing the most appropriate method for resolving each dispute.