Το έργο του Επίκτητου ως συμβουλευτικό εργαλείο στην ηθική διαπαιδαγώγηση των νέων

Abstract

Ο σκοπός της διπλωματικής εργασίας ήταν η ανάδειξη του έργου του στωικού φιλόσοφου Επίκτητου καθώς και πως είναι δυνατό να καταστεί αυτό συμβουλευτικό εργαλείο στα χέρια εκπαιδευτικών ή όσων ασχολούνται με την διαπαιδαγώγηση νέων. Συγκεκριμένα, στο πρώτο μέρος της εργασίας μελετήθηκε αφενός ο βίος και το έργο του στωικού φιλόσοφου καθώς και το φιλοσοφικό ρεύμα στο οποίο εντάσσεται ο Επίκτητος προκειμένου να γίνουν ευδιάκριτα τα σήμεια τα οποία μελετήθηκαν, οι επιρροές του φιλοσόφου αλλά και οι καινοτομίες που εισήγαγε. Στη συνέχεια στο δεύτερο μέρος της εργασίας αναλύεται το έργο του Επίκτητου υπό το πρίσμα της ηθικής και των ηθικών κανόνων που διέπουν τον στωικισμό αλλά και πως αυτό διαφαίνεται μέσα από το έργο του φιλοσόφου. Στο τρίτο μέρος εξετάζεται το έργο του Επίκτητο ως συμβουλευτικό εργαλείο, ενώ ποιο συγκεκριμένα αναδύονται τα χαρακτηριστικά του σοφού συμβούλου καθώς και τα ηθικά χαρακτηριστικά που σκιαγραφούν ένα τέτοιο χαρακτήρα, τα οποία γίνονται εφαλτήριο για την ηθική ανάπτυξη των νέων. Στο τέταρτο μέρος αναλύεται πρακτικά η μέθοδος του σοφού προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της ηθικής διάπλασης των νέων μέσα από παραδείγματα και παραλληλισμό σε περιστάσεις τις οποίες αναφέρει ο Επίκτητος στο έργο του. Τέλος, γίνεται συζήτηση σχετικά με την αναγκαιότητα της φιλοσοφίας στα σύγχρονα εκπαιδευτήρια αλλά και γενικότερα στις ανάγκες των νέων της εποχής. The purpose of this thesis was to analyze the philosophical ideas of the work of the stoic philosopher Epictetus and to suggest how his work can be used in modern times as a tool of consultation for the educators or those who deal with the upbringing of youngsters. Specifically, the first part of the thesis introduces the life and the work of Epictetus as well as the stoic characteristics in the philosopher’s work in order to define the philosopher’s influences, ideas and generally the concept of his proposals. Then, Part Two discusses the ethics of Epictetus’ work in an attempt to define the correlation between his work and the rest of the Stoics but also to examine all the rules that stoicism sets. Next, Part three examines the work of Epictetus as a consultation tool as well as wise philosopher’s ethical traits, which define such a character and can be set as an example for the ethical development of young people. Part four analyses practically the philosopher’s tactic in order to achieve the aim of the youngsters’ ethical development through examples and parallelisms to situations that Epictetus has discussed with his work. Finally there is a discussion, which concerns the necessity of philosophy in modern educational institutions according to the young people’s needs of our era