Μελέτης Περίπτωσης: "Η επίδραση της ψυχοκινητικής αγωγής στην επικοινωνία και τη συμπεριφορά παιδιού στο φάσμα του αυτισμού"

Abstract

Ο αυτισμός είναι μια διαταραχή που εμφανίζεται στην παιδική ηλικία, συνήθως στα τρία πρώτα χρόνια της ζωής. Δεν υπάρχει ενιαία δοκιμασία για διάγνωση και θεραπεία, οπότε η εκπαίδευση στοχεύει να βελτιώσει τη ζωή του παιδιού και της οικογένειάς του. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να εξετάσει την επίδραση της άσκησης στη συμπεριφορά παιδιών με ΔΑΦ. Στην έρευνα συμμετείχε ένα αγόρι ηλικίας 7 ετών που φοιτά σε γενικό σχολείο και διαγνώστηκε με ΔΑΦ. Η ετήσια επαναξιολόγηση το προσδιόρισε με αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας. Η έρευνα περιλάμβανε τρεις φάσεις. Με τη μέθοδο της συνέντευξης μέσω ερωτηματολογίου, συγκεντρώθηκαν στοιχεία για την εικόνα του αγοριού. Στο ερωτηματολόγιο απάντησαν οι συμμετέχοντες (γονείς, δασκάλα γενικής τάξης, δασκάλα παράλληλης στήριξης και καθηγήτρια φυσικής αγωγής) 2 ημέρες πριν και 2 ημέρες μετά την εφαρμογή του προγράμματος παρέμβασης καταγράφοντας τις παρατηρήσεις τους. Το ερωτηματολόγιο είχε σκοπό να διερευνήσει τέσσερις τομείς : α) Πρόθεση ή λειτουργία της επικοινωνίας, β) Σημασιολογικές κατηγορίες και χρήση των λέξεων, γ) Πλαίσιο επικοινωνίας και δ) Τρόποι επικοινωνίας. Για την ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πακέτο SPSS. Η παρέμβαση διήρκεσε 12 εβδομάδες με συχνότητα 3 φορές ανά εβδομάδα και διάρκεια 40-45 λεπτά ανά συνεδρία. Το πρόγραμμα παρέμβασης περιλάμβανε ασκήσεις ισορροπίας, ασκήσεις αυτογνωσίας, ομαδικά παιχνίδια, ασκήσεις οπτικοκινητικού συντονισμού, πλευρική κίνηση και δρομικά παιχνίδια αίσθησης χώρου και χρόνου. Μετά την εφαρμογή του το παιδί εμφάνισε σημαντική βελτίωση σε όλους τους τομείς και σχεδόν σε όλες τις υποκατηγορίες. Συμπεραίνεται ότι ένα εξατομικευμένο και καλά δομημένο πρόγραμμα άσκησης προκάλεσε σημαντική βελτίωση στη συμπεριφορά, τις δεξιότητες και στην επικοινωνία ενός αγοριού με ΔΑΦ. Autism is a disorder that usually begins in childhood, usually during the first three years of life. There is no single test to diagnose autism spectrum and since treatment has not been found yet, education is very important in improving the standard of living of the child and his family. The purpose of this study was to examine the effect of exercise on the behavior of children with ASD. The survey involved a 7 years old boy who attends a mainstream school and was diagnosed with ASD. The annual reassessment identified him as a child with high functioning autism. The study consisted of three phases. In the interview process through a questionnaire, data concerning the overall picture of the boy was collected. The same questionnaire was answered by all participants (parents, general class teacher, parallel support teacher and physical education teacher) two days before and two days after the implementation of the intervention program , recording their observations. The aim of the questionnaire was to investigate four areas: a) Intention or function of communication, b) Semantic categories and use of words, c) Context communication and d) Ways of communication. For data analysis used the SPSS statistical package. The intervention lasted 12 weeks with a frequency of 3 sessions per week and the duration per session was 40-45 minutes . The intervention program included balance exercises, self-awareness exercises, team games , optical and kinetic coordination exercises, lateral movement and games in order to sense space and time. After the implementation of the intervention program, the child showed significant improvement in all sectors and in almost all subcategories. The conclusion is that an individualized and structured exercise program results a significant improvement in behavior, skills and communication for a child with ASD.