dc.description.abstract | Η γελοιογραφία συνδυάζει τις αφηγηματικές με τις εικαστικές τέχνες για την παραγωγή χιούμορ μέσα από την εικόνα και το κείμενο. Αποτελεί ένα είδος πολιτικής και κοινωνικής κριτικής μέσω της διακωμώδησης προσώπων ή θεσμών που δρουν ενάντια στο κοινωνικό συμφέρον. Η παρούσα εργασία ασχολείται με την εικόνα του παιδιού στις γελοιογραφίες του ΚΥΡ τόσο με βάση την απεικόνιση του όσο και με βάση τη λεκτική του συμμετοχή. Γενικότερα, η χρήση του παιδιού σε οπτικές αναπαραστάσεις αποσκοπεί στη συγκινησιακή φόρτιση του κοινού. Οι γελοιογραφίες εξετάστηκαν με την ανάλυση περιεχομένου και τη σημειωτική. Η έρευνα έδειξε ότι αναπαράγονται τα κοινωνικά στερεότυπα που αφορούν την παιδική ηλικία με τη χρήση των ιδιοτήτων της παιδικότητας (αθωότητα, ανεμελιά, χαρά, περιέργεια). Τα αγόρια και τα κορίτσια απεικονίζονται δίπλα σε πρόσωπα του κοντινού τους περιβάλλοντος (πατέρας, δάσκαλος, μητέρα) και μάλιστα έχουν περιορισμένη συμμετοχή στην εξέλιξη της γελοιογραφίας. Ακόμη η εργασία εξετάζει τις γελοιογραφίες ως φορείς ιδεολογίας που αντικατοπτρίζουν το ρόλο και τη θέση του παιδιού. Έτσι προέκυψε ότι το παιδί εμφανίζεται ως σημαινόμενο της οικογένειας, της παρέας, του μαθητή, της πολιτικής, της θρησκείας, της κοινωνικής τάξης, της φτώχειας και του πρόσφυγα.The caricature combines the narrative and visual arts in order to produce humor from the picture and text. It forms a kind of political and social criticism through the travesty of people institutions which act against the social benefit. The present assignment deals with the child's picture in KYR’s caricature both with the base of depiction and the verbal participation. Generally the child's use in visual representations aims to the highly emotional charged state of the public. The caricatures were examined with the content analysis and the semiotics. The research showed that the social stereotypes which concerns the childhood, with the use of childhood traits (innocence, carefreeness, happiness, curiosity), are reproduced. Boys and girls are depicted next to people of their near environment (father, teacher, mother) and mainly they have limited participation in the evolution of the caricature. Even more the assignment examines the caricatures as a vehicle of the ideology which reflects the child's role and state .It's clear that the child appears as a signification of the family, the politics, the religion, the social class, the poverty and the refugee. | el_GR |