Η επίδραση του παιχνιδιού, ως μέσο ψυχοκινητικής αγωγής, στα συναισθήματα και στην ανάπτυξη της δημιουργικότητας σε παιδιά πρώτης σχολικής ηλικίας

Abstract

Το παιχνίδι αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές δραστηριότητες στη ζωή του παιδιού. Είναι το μέσο για τη γνωστική και κοινωνική του ανάπτυξη, την απόκτηση δεξιοτήτων και στάσεων, προωθεί τη νοητική ευελιξία, τη φαντασία και τη δημιουργικότητα και ενισχύει τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων. Μέσα από το παιχνίδι το παιδί βιώνει και κατανοεί τα συναισθήματά του, μαθαίνει να τα διαχειρίζεται. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να διερευνηθεί η επίδραση του παιχνιδιού ως μέσο Ψυχοκινητικής Αγωγής στα συναισθήματα και στην ανάπτυξη της δημιουργικότητας σε παιδιά πρώτης σχολικής ηλικίας (7-8 ετών). Το δείγμα αποτέλεσαν 55 παιδιά της Β' τάξης ενός Δημοτικού Σχολείου αστικής περιοχής. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, την Πειραματική που δέχτηκε παρέμβαση με παιχνίδια για δέκα εβδομάδες και την Ελέγχου που δε δέχτηκε καμία παρέμβαση. Η δημιουργικότητα των παιδιών αξιολογήθηκε ως προς τις παραμέτρους ευχέρεια, πρωτοτυπία και φαντασία, μέσω της δοκιμής ΤCΑΜ (Thinking Creatively in Action and Movement) του Torrance (1981). Για τη μέτρηση των Θετικών και Αρνητικών Συναισθημάτων, χρησιμοποιήθηκε η Κλίμακα Θετικής και Αρνητικής Συναισθηματικής Κατάστασης, Positive and Negative Affect Scale (Watson, Clark, & Tellegen, 1988 b, PANAS). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα παιδιά που συμμετείχαν στα παιχνίδια παρουσίασαν αυξημένες τιμές στους παράγοντες της δημιουργικότητας και ως προς τα συναισθήματα, διατηρήθηκαν οι τιμές στα θετικά και μειώθηκαν τα αρνητικά μετά το τέλος του προγράμματος. Από τη μελέτη συνάγεται ότι είναι αναγκαία η εφαρμογή προγραμμάτων Ψυχοκινητικής Αγωγής με παιχνίδια στο σχολείο, δεδομένου ότι αυτό προσφέρει ευκαιρίες και δυνατότητες ανάπτυξης της δημιουργικότητας και των θετικών συναισθημάτων.Playing is one of the most important activities in the child's life. It is the medium to cognitive and social development, acquisition of skills and attitudes, it promotes mental flexibility, imagination and creativity and enhances problem solving skills. Through playing, the child experiences and understands their feelings and learns to manage them. The purpose of this study is to investigate the effect of Playing as a Psychomotor education medium, on feelings and the development of creativity in primary school age children (7-8 years). The case study consisted of 55 children attending the second year of an urban elementary school. The children were divided into two groups, the Experimental that received games intervention for ten weeks and the Control who did not accept any intervention. The creativity of children was evaluated based on ability, originality and imagination parameters, through 1981 Torrance TCAM test (Thinking Creatively in Action and Movement).The Scale of Positive and Negative Emotional Status was used to measure the Positive and Negative Emotions, Positive and Negative Affect Scale (PANAS) by Watson, Clark and Tellegen (1988 b). The results showed that children who participated in the games showed increased values in creativity factors and as for emotions, kept prices on the positive and negative decreased after the end of the program. The study shows that it is necessary to apply Psychomotor Education programs with games at school, which is the appropriate environment to offer opportunities, development and progress possibilities in creativity and positive emotions.