Ο όμορφος και ο άσχημος άνθρωπος στις ζωγραφιές παιδιών νηπιακής και πρώτης σχολικής ηλικίας. Ταυτότητες, στερεότυπα και κοινωνικές αναπαραστάσεις

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία ασχολείται με την ανάλυση παιδικών ιχνογραφημάτων. Συγκεκριμένα αναλύονται ζωγραφιές με θέμα τον όμορφο και τον άσχημο άνθρωπο από παιδιά 5 έως 8 χρονών. Η μέθοδος ανάλυσης που χρησιμοποιείται είναι η θεματική ανάλυση περιεχομένου και η σημειωτική. Από την ανάλυση των ιχνογραφημάτων προκύπτει ότι τα παιδιά συνδέουν την έννοια της ομορφιάς με τη χαρά και την έννοια της ασχήμιας με τη λύπη. Έτσι, ο όμορφος άνθρωπος παρουσιάζεται πολύ συχνά ως χαρούμενος και ο άσχημος ως λυπημένος. Συνάμα, τα υποκείμενα της έρευνας αναπαράγουν, σε μικρό ποσοστό, το αντίθετο φύλο στη στήλη του άσχημου ανθρώπου δείχνοντας, έτσι, το πόσο ταυτίζονται με το φύλο τους το οποίο το θεωρούν πιο όμορφο. Τέλος, προκύπτει μια σειρά από πολλές εμφανισιακές διαφορές, όσον αφορά το σχεδιασμό του όμορφου και του άσχημου ανθρώπου, με τον πρώτο φυσικά να υπερτερεί. Έχουμε, λοιπόν, με βάση τα αποτελέσματα αυτά, τη δυνατότητα να κατανοήσουμε τις ταυτότητες, τα στερεότυπα, αλλά και τις κοινωνικές αναπαραστάσεις που σχηματίζουν τα παιδιά αυτής της ηλικίας γύρω από το θέμα αυτό.