Σύγκριση μαθητών με Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες και τυπικών συνομηλίκων τους ως προς την κατασκευή μαθηματικού προβλήματος

Abstract

Οι μαθητές με Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες (ΕΜΔ) αποτελούν τη μεγαλύτερη ομάδα μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Μια πολλά υποσχόμενη προσέγγιση που δύναται να ενσωματωθεί στη διδασκαλία τους είναι η Κατασκευή Μαθηματικού Προβλήματος (ΚΜΠ). Είναι μια αποτελεσματική διδακτική στρατηγική που μπορεί να οδηγήσει στη βελτίωση της μαθηματικής επίδοσης, σε βαθύτερη εννοιολογική κατανόηση των μαθηματικών, καθώς και σε αυξημένη κινητοποίηση, θετικότερη στάση και μείωση του άγχους. Η παρούσα έρευνα έχει στόχο να μελετήσει την ικανότητα ΚΜΠ μαθητών με ΕΜΔ συγκριτικά με αυτή των μαθητών χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (ΕΕΑ), σε δομημένες, ημι-δομημένες και ελεύθερες καταστάσεις ΚΜΠ, αξιοποιώντας ποσοτικές και ποιοτικές μεθόδους. Οι συμμετέχοντες ήταν 70 μαθητές Ε’ και ΣΤ’ τάξης, οι μισοί εκ των οποίων ήταν μαθητές με ΕΜΔ. Πραγματοποιήθηκε σύγκριση των επιδόσεων των μαθητών σε κάθε ομάδα και μεταξύ των ομάδων για όλες τις καταστάσεις. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι για τους μαθητές με ΕΜΔ υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά στην επίδοσή τους μεταξύ των δομημένων και ημι-δομημένων καταστάσεων και μεταξύ των ελεύθερων και ημι-δομημένων καταστάσεων, ενώ για τους μαθητές χωρίς ΕΕΑ δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των καταστάσεων. Η έρευνα καταλήγει ότι μεταξύ των δυο ομάδων υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά στις δομημένες και ελεύθερες καταστάσεις, καθώς οι μαθητές χωρίς ΕΕΑ δημιούργησαν πιο πολύπλοκα προβλήματα και είχαν περισσότερες σωστές απαντήσεις. Ωστόσο, οι μαθητές με ΕΜΔ, παρόλο που είχαν χαμηλότερη επίδοση σε όλες τις καταστάσεις ΚΜΠ, ήταν ικανοί να κατασκευάσουν λογικά και επιλύσιμα μαθηματικά προβλήματα._________________________________________________________________________________________________________________________Students with Specific Learning Disabilities (SLD) are the largest group of students with special educational needs. A promising approach that could be incorporated in their instruction is Mathematical Problem Posing (MPP). It is an effective teaching strategy that can lead to increased mathematical achievement, deeper conceptual understanding of mathematics, as well as to increased motivation, more positive attitudes and stress reduction. The present study aims at examining the problem posing ability of students with SLD in comparison with their typically achieving peers in structured, semi-structured and free MPP situations, using quantitative and qualitative methods. The participants were 70 students studying in the 5th and 6th grade of elementary school. Half of them were students with SLD. A comparison of the students’ achievement among the students in each group and between the two groups for all the MPP situations was performed. The results revealed that for the students with SLD there was a statistically significant difference in their achievement between structured and semi-structured MPP situations and between free and semi-structured MPP situations, while for the typically achieving students there was no significant difference between the MPP situations. The study concludes that there was a statistically significant difference between the groups in structured and free MPP situations, as typically achieving students posed more complex problems and had more correct answers. However, although students with SLD had lower achievement scores in all MPP situations, they were able to pose viable and solvable mathematical problems.