Προσφυγικοί σύλλογοι και πολιτισμικές ταυτότητες στην Πτολεμαΐδα.
Abstract
Στη Σύγχρονη Ελληνική Ιστορία «κοσμογονικό» γεγονός υπήρξε
η μέγιστη τραγωδία για τον Ελληνισμό, αυτή της Μικρασιατικής
καταστροφής, με τον ξεριζωμό των προσφύγων από τις πατρίδες τους
και την έλευση αυτών στην Ελλάδα, με το μεγαλύτερο αριθμό τους να
εγκαθίσταται στη Μακεδονία.
Μία από τις συνέπειες αυτών των γεγονότων υπήρξε η ίδρυση
και λειτουργία προσφυγικών πολιτιστικών συλλόγων.
Η παρούσα εργασία αφορά καταρχήν την ύπαρξη και δράση των
προσφυγικών πολιτιστικών συλλόγων της Πτολεμαΐδας. Στην πόλη
«γεννήθηκαν» τρεις σύλλογοι με βάση , όπως ήταν φυσιολογικό, την
προέλευση των προσφύγων. Ποντιακός Σύλλογος, Μικρασιατικός και
Θρακικός. Έχοντας ως μέθοδο την ιστορική ερμηνευτική έγινε εν
πρώτοις έρευνα στις πρωτογενείς πηγές των ανωτέρω συλλόγων, ήτοι
των καταστατικών και πρακτικών αυτών. Κατόπιν, επιχειρήθηκε η
κατάδειξη της πολιτισμικής ταυτότητας προσφύγων της πόλης, οι οποίοι
είτε υπήρξαν κατά το παρελθόν, είτε είναι σήμερα ενεργά μέλη των
συλλόγων. Αυτή η προσπάθεια πραγματοποιήθηκε μέσω συνεντεύξεων
και ακολούθησε η ποιοτική ανάλυσή τους.____________________________________________________________________________________________________________________________In modern Greek history, a "cosmogenic" event has been the greatest tragedy
for Hellenism, that of the Asia Minor catastrophe, with the uprooting of refugees from
their homelands and their arrival in Greece, with the largest number of them settling in
Macedonia.
One of the consequences of these events was the establishment and operation
of refugee cultural associations.
This thesis concerns first of all the existence and action of the refugee cultural
associations of Ptolemaida. Three clubs were "born" in the city based, as was normal,
on the origin of the refugees. Pontian Association, Asia Minor and Thracian. Using
historical hermeneutics as a method, research was first done on the primary sources of
the above associations, namely their statutes and practices. Then, an attempt was made
to demonstrate the cultural identity of refugees of the city, who either existed in the past
or are now active members of the associations. This effort was carried out through
interviews and their qualitative analysis followed.