| dc.description.abstract | Tο ζήτημα της αξιολόγησης απασχολεί την εκπαιδευτική κοινότητα τις τελευταίες
δεκαετίες, σε διεθνές και εθνικό επίπεδο. Στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα απουσίαζε
παντελώς οποιαδήποτε μορφή αξιολόγησης της εκπαίδευσης για περισσότερο από τριάντα
χρόνια. Ωστόσο προσπάθειες έγιναν πολλές , άλλα τελικά για διάφορους λόγους οδηγούνταν
σε αδρανοποίηση ή ακόμη και σε κατάργηση.
Μια από τις πολλές προσπάθειες εφαρμογής ενός συστήματος αξιολόγησης στο
ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα ήταν η υποχρεωτική εφαρμογή του θεσμού της
αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας σε όλες τις σχολικές μονάδες της επικράτειας το
σχολικό έτος 2013-2014 .Όμως αντιμετωπίστηκε ως μια διεκπεραιωτική, άκρως
γραφειοκρατική διαδικασία, συνδεδεμένη με την παθογένεια του ελληνικού εκπαιδευτικού
συστήματος.
Παρόλα αυτά το ζήτημα παραμένει επίκαιρο καθώς επανέρχεται διαρκώς σε κάθε
προσπάθεια εκπαιδευτικού σχεδιασμού σε κεντρικό επίπεδο. Μάλιστα, το 2020 επανήλθαν
τα σενάρια για την επαναφορά του θεσμού.
Στην παρούσα εργασία απευθυνθήκαμε σε διευθυντές ,εκπαιδευτικούς αλλά και νέους
διευθυντές της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης με σκοπό τη διερεύνηση των απόψεων, των
αντιδράσεων αλλά και των προοπτικών που διαβλέπουν αναφορικά με την αυτοαξιολόγηση
έξι χρόνια μετά την υποχρεωτική εφαρμογή της.
Διαπιστώθηκε πως με τον όρο αξιολόγηση εννοείται την διαπίστωση των
πεπραγμένων ενώ με τον όρο αυτοξιολόγηση η διαδικασία της αξιολόγησης που υλοποιείται
από τα ίδια τα άτομα της σχολικής μονάδας, Σκοπός της αξιολόγησης της σχολικής μονάδας
είναι βελτίωση του εκπαιδευτικού έργου.. Επίσης θεωρείται η αξιολόγηση αναγκαία αλλά με
προϋποθέσεις.
Ωστόσο διαπιστώθηκε πως υπήρχαν αντιδράσεις, κατά την εφαρμογή της, ενώ
έλλειπαν οι απαραίτητες προϋποθέσεις. Επιπλέον, πριν να αρχίσει η (επαν)εφαρμογή του
μέτρου, κρίνονται αναγκαίες αλλαγές. Τέλος διατυπώθηκαν προτάσεις._________________________________________________________________________________________________________________________________________________-The issue of evaluation has preoccupied the educational community for the last decades, at
both international and national level. In Greek educational system, any form of educational
evaluation was completely absent for more than thirty years.
However, many attempts were made, but in the end, for a variety of reasons, they were led to
inactivation or even abolition.
One of the efforts to implement an assessment system in Greek educational system was the
mandatory implementation of the school self-assessment system in all schools of the country
during the school year 2013-2014.However, it was treated as a procedural, highly
bureaucratic process, linked to the pathogenesis of the Greek educational system.
Nevertheless, the issue remains topical as it constantly reappears in every educational
planning effort at central level. In fact, the self-assessment process is planned to be conducted
during the school year 2020.
In the current work, we addressed principals ( both experienced and not) as well as teachers of
Primary Education in order to explore their views and reactions, six years after its mandatory
implementation and the prospects for the upcoming self-assessment. It was found that the
term evaluation means the ascertainment of what has been done, while the term self evaluation means the process of evaluation that is implemented by the individuals of the
school unit. The purpose of the evaluation of the school unit is the improvement of the
educational work. Also,it was made clear that the evaluation is considered necessary, but
under certain conditions.
However, it was found that there were reactions during its implementation, while the
necessary conditions were missing. In addition, before the (re)implementation of this measure
, prerequisite conditions and actions are deemed necessary. Finally, suggestions were made | en_US |
