Η χρήση νεολογισμών σε λογοτεχνικά βιβλία για παιδιά (με ειδικότερη αναφορά στους τίτλους)

Abstract

Στις μέρες μας, ένας από τους απώτερους στόχους του σχολείου είναι η δημιουργία ολοκληρωμένων ανθρώπων σε πνευματικό επίπεδο και η ευαισθητοποίηση τους σε κοινωνικο-πολιτιστικά θέματα. Στο πλαίσιο της αποδοχής της λογικής της πολυτροπικότητας, το σχολείο καλείται να ευθυγραμμιστεί με την ποικιλομορφία και να χρησιμοποιηθεί ως μία πηγή στρατηγικής μάθησης και ανάπτυξης, ώστε ο μαθητής να είναι σε θέση να κατανοήσει, να χειριστεί και να παράγει κείμενα, που χαρακτηρίζονται από διαφορετικές μορφές επικοινωνίας και συμβάσεων κειμένου. Σημαντικό ρόλο στη δημιουργία μιας τέτοιας νέας συνείδησης παίζει η λογοτεχνία μέσα από την περίπλοκη διαχείριση των λέξεων και ιδίως με την ανατρεπτικότητα των νεολογιστικών σχηματισμών, οι οποίοι συχνά οδηγούν σε λεκτικά παιχνίδια με φαντασία, ενδογλωσσικές ενώσεις και προσφέρουν ένα ανεξάντλητο αποθεματικό για την ανάδειξη της μεταγλωσσικής λειτουργίας της γλώσσας στην εκπαιδευτική διαδικασία. Η παιδική λογοτεχνία ενθουσιάζει μέσω των έτοιμων εκφράσεων, παράλογων απόψεων, και δημιουργικών ψευδώνυμων, αλλά πώς θα μπορούσαν αυτές οι εκφράσεις και οι λέξεις να αποδοθούν σε άλλη γλώσσα; Αυτή η διατριβή εστιάζει στη μη λογική, στα ονόματα, στους ιδιωματισμούς, νύξεις, λογοπαίγνια, και διαλέκτους και ενισχύει τη σημασία των νεολογισμών στο πλαίσιο του σχολείου, η διδασκαλία γλωσσών για να είναι ευχάριστη και δημιουργική διαδικασία που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των παιδιών για δράση, την ικανοποίηση, τη συνεργασία. Εξίσου θεμελιώδης είναι η ανάγκη για την ανάπτυξη της αυτογνωσίας και τον αμοιβαίο σεβασμό, τη δημιουργική έκφραση και ίσως τη μάθηση και την πρόληψη των μαθησιακές δυσκολίες που θα ενισχύσουν τους μαθητές να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες και να δημιουργήσουν μια θετική στάση για την αντιμετώπιση των στελεχών στην εκπαιδευτική διαδικασία. Nowadays, one of the ultimate goals of the school is to create integrated people on a spiritual level and their awareness on socio-cultural issues. In the context of acceptance of the logic of multimodality, the school is invited to align with diversity and to use it as a resource of strategic learning and development in order the student to be able to understand, handle and produce texts, characterized by different communication and textual contracts. Important role in creating such a new consciousness plays literature through the complex management of words and especially with the subversiveness of neologisms formations, which often lead to verbal games with imaginative intra-lingual associations, offer an inexhaustible reserve for the emergence of metalinguistic function of language in the educational process. Children's literature delights in made-up words, nonsensical terms, and creative nicknames, but how do you translate these expressions into another language? This dissertation focuses on nonsense, names, idioms, allusions, puns, and dialects and enhances the importance of neoloigsms in the school context, language teaching to be enjoyable and creative process that meets the needs of children for action, satisfaction, cooperation. Equally fundamental is the need for development of self-awareness and mutual respect, creative expression and perhaps learning and prevention of learning disabilities that will enhance the students to face the difficulties and to create a positive attitude in dealing with the stem educational process.