Η καλλιέργεια της φαντασίας στην προσχολική ηλικία μέσα από αυτοσχέδιες ιστορίες των παιδιών
Abstract
Σήμερα λόγω των κοινωνικών εξελίξεων, τα παιδιά πολλές φορές αναγκάζονται να χάσουν την παιδικότητα και την αθωότητα που πρέπει να χαρακτηρίζουν την ηλικία τους. Για να ανακτήσουν τα παιδιά αυτά τα χαμένα χαρακτηριστικά της ηλικίας τους, είναι αναγκαίο να εξοπλιστούν με φαντασία για να απεγκλωβιστούν από την καθημερινότητα που πολλές φορές γίνεται αβάσταχτη. Η αφορμή δίνεται μέσω των παραμυθιών. Το παραμύθι θα γίνει συνοδοιπόρος των παιδιών, γεμίζοντάς τα με πίστη και αισιοδοξία, καλλιεργώντας ταυτόχρονα τη φαντασία τους.
Στη μελέτη μας αυτή, γίνεται απόπειρα να καταδείξουμε την ανάγκη επαφής του παιδιού με το βιβλίο και συγκεκριμένα με το παραμύθι. Μέσα από το παραμύθι εγείρεται η δημιουργική φαντασία των παιδιών η οποία στις μικρότερες ηλικίες βρίσκεται στο ζενίθ της. Η δημιουργικότητα είναι μια ικανότητα η οποία πρέπει να εξασκείται αλλιώς αχρηστεύεται.
Στόχος αυτής της εργασίας είναι να επαναπροσδιορίσουμε τη σημασία του παραμυθιού μέσα στην σχολική τάξη του νηπιαγωγείου καθώς και τη σημασία της εξάσκησης της δημιουργικότητας μέσα από διδακτικές προτάσεις-δραστηριότητες που προτείνει.
Η παρούσα λοιπόν εργασία θα μπορούσε να γίνει εργαλείο για τους εκπαιδευτικούς της προσχολικής αλλά και πρωτοσχολικής ηλικίας, που παλεύουν για το παιδί και την ανάγκη του για φανταστική δημιουργία.
Nowadays due to social developments, children are many a time made to lose their childishness and their innocence, which should characterize this age. It is essential that children are “equipped with” imagination to regain these lost characteristics of their age. This will lead to their being freed from the daily life, which often becomes unbearable. The triggering event is in fairytales. Fairytales will be their companion, filling them with faith and optimism while increasing their imagination.
In our research effort is made so that we can demonstrate the child’s need of contact with the book and specifically the fairytale. Children’s creative imagination, which appears in its highest point in younger ages, rises through fairytale. Creativity is an ability that should be practiced. Otherwise, it becomes useless.
The aim of this dissertation is to redefine not only the meaning of fairytale in the nursery classroom, but also the meaning of practicing creativity through the educational (proposals) - activities it proposes.
This dissertation could become a tool for the teachers of toddlers and preschoolers, who struggle for the child and its need for imaginative creation.