| dc.description.abstract | Στην παρούσα εργασία εξετάζουμε τον τρόπο αναπαράστασης γεωγραφικών ποικιλιών της ελληνικής σε τηλεοπτικές σειρές. Στόχος είναι η διερεύνηση της εικόνας για τη γεωγραφική ποικιλότητα και για συγκεκριμένες γεωγραφικές ποικιλίες οι οποίες προβάλλονται μέσω του μη ακροαματικού σχεδιασμού, ώστε να διαπιστώσουμε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί αυτό το φαινόμενο στην ελληνική τηλεόραση σε σχέση με τη συγκρότηση της νεοελληνικής ταυτότητας. Ποιο συγκεκριμένα η τηλεοπτική σειρά που θα ασχοληθούμε είναι οι Επτά Θανάσιμες Πεθερές όπου παρουσιάζει περιπτώσεις από πεθερές όλης της Ελλάδος μέσα από διάφορα γεγονότα με σκοπό να δείξει τις γλωσσικές αλλά και ηθολογικές διαφορές τους. Πιο συγκεκριμένα θα σχολιάσουμε πιο εκτενέστερα τις περιπτώσεις των παρακάτω επεισοδίων: Η Κρητικιά πεθερά, η Μανιάτισσα πεθερά και η Πόντια πεθερά. Η κάθε μία περίπτωση παρουσιάζεται διαφορετικά, με τον καλύτερο τρόπο που υπάρχει για να φανούν όσο καλύτερα γίνεται οι μεταξύ τους διαφορές σε όλα τα επίπεδα Όπως είναι γνωστό, κάθε γλώσσα παρουσιάζει τοπικές παραλλαγές. Δεν παρουσιάζεται δηλαδή με την ίδια ακριβώς μορφή στις διάφορες περιοχές του γεωγραφικού χώρου που σκεπάζει. Οι διαφορές αυτές οφείλονται σε ποικίλα αίτια (γεωγραφικά, συγκοινωνιακά, ιστορικά κ.λπ.) και σε ποικίλους παράγοντες (πολιτιστικούς, πολιτικούς κ.α.). Τις τοπικές αυτές παραλλαγές μιας γλώσσας τις ονομάζουμε κοινώς διαλέκτους, στη γλωσσική όμως επιστήμη γίνεται διάκριση μέσα σε διάλεκτο και σε ιδίωμα. Με το πέρασμα των αιώνων η φυσική εξέλιξη της γλώσσας και διάφορες άλλες εξωτερικές αιτίες βοήθησαν ώστε αυτή η κοινή, η πανελλήνια γλωσσική μορφή, να διασπασθεί και πάλι σε τοπικά ιδιώματα. Έτσι γεννήθηκαν οι διάλεκτοι της νέας ελληνικής, που πρώτες μαρτυρίες τους ανάγονται χοντρικά στον 12ο αιώνα. Στην εποχή της Αναγεννήσεως και κάτω από τον φράγκικο ζυγό, η κρητική, η κυπριακή και η ροδίτικη διάλεκτος έδωσαν και γραπτά φιλολογικά μνημεία. Όλα τα άλλα μεταβιβάζονταν στοματικά από γενιά σε γενιά. Αντίθετα, οι γλωσσικοί κώδικες που αναφέρονται σε ταινίες και σήριαλ είναι συνήθως πιο οικείοι στον θεατή και αφορούν γεωγραφικές ή κοινωνικές ποικιλίες μιας γλώσσας. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο μη ακροαματικός σχεδιασμός επιχειρεί να προσδώσει αυθεντικότητα και ρεαλισμό στην απεικόνιση μιας συγκεκριμένης κοινωνίας ή εποχής αλλά και να τονίσει τις γεωγραφικές ή/και κοινωνικές διαφορές συγκεκριμένων χαρακτήρων (που μιλούν αυτούς τους αποκλίνοντες από το γλωσσικό πρότυπο του μέσου τηλεθεατή κώδικες) σε αντίθεση με τους υπόλοιπους χαρακτήρες (που μιλούν τη γλωσσική ποικιλία η οποία συγκλίνει με το γλωσσικό πρότυπο των περισσότερων τηλεθεατών). Στις τηλεοπτικές σειρές η αναπαράσταση γεωγραφικών και κοινωνικών ποικιλιών μιας γλώσσας δημιουργεί στερεότυπα σε σχέση με κάποιες συγκεκριμένες τοπικότητες και κοινωνικές ομάδες, οικοδομώντας μια συγκεκριμένη εκδοχή για την εθνική ή κοινωνική ταυτότητα του δέκτη.
This paper investigates the way that the geographic diversity of the Greek language is represented in TV series. The aim of this study is to investigate the image as regards the geographical variations and certain geographical varieties, which are featured by means of referee design so that we can find out the way this phenomenon functions on the Greek TV, concerning the constitution of the modern Greek identity.More specifically,the TV series we are going to deal with is ‘’Επτά Θανάσιμες Πεθερές’’(Seven Deadly Mothers-in-law),which features several cases of mothers-in-law all over Greece in everyday situations in order to show their linguistic and ethological differences.More specifically,we are going to extensively comment on the cases of the following episodes:’’Η Κρητικιά Πεθερά’’(the Cretan Mother-in-law),’’Η Μανιάτισσα Πεθερά’’(the Maniot Mother-in-law) and ‘’Η Πόντια Πεθερά’’(the Pontic Greek Mother-in-law).Each case is featured in such a way that the differences between them at all levels are most evident.It is common knowledge that every language has several local variations.To put it another way,it is not used in an identical form in different areas of the geographic region that it covers.These differences are due to various reasons(geography,transport,history etc.) and various factors(cultural,political etc.).These local variations are most commonly known as dialects but in linguistic science there is a distinction between dialects and idioms.Over the centuries the natural evolution of the language and several external factors have contributed to the division of the common Greek dialect,the panhellenic linguistic form, into local idioms.In this way,the dialects of modern Greek were born,whose first evidence is dated back to the 12th century.During the Renaissance and under the yoke of the Franks,there were written literary monuments in the Cretan,Cypriot and Rhodian dialects.Everything else was passed through the generations by word of mouth.On the contrary,the linguistic codes that are featured in films and serials are usually more familiar to the TV viewer and are related to geographical or social variations of a language.In these cases, referee design attempts to attach authenticity and realism to the depiction of a particular society or era and point out the geographical or/and social differences of specific characters( who use those linguistic codes,which divert from the linguistic model of the average TV viewer) from the rest of the characters(who use the language variety which converges to the linguistic model of the average viewer).In TV series the representation of geographical and social varieties of a language creates stereotypes concerning certain localities and social groups,thus developing a particular version of the national or social identity of the recipient. | en_US |
