| dc.description.abstract | Η παρούσα εργασία μελετά τη ρητορική του Αλ. Παπαδιαμάντη στη Γυφτοπούλα, υπό το πρίσμα της αρχαίας ρητορικής θεωρίας. Καταγράφονται και αναλύονται ορισμένα σχήματα λόγου και συγκεκριμένα η επαναφορά με όλες τις μορφές και τους συνδυασμούς της με άλλα σχήματα, η συνωνυμική παράταξη, το ασύνδετο σχήμα και η μεταφορά. Αποδεικνύεται παράλληλα ότι τα εν λόγω σχήματα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ρητορικής του Παπαδιαμάντη, καθώς τα χρησιμοποιεί συνειδητά και με μεγάλη συχνότητα στο έργο του. Τέλος, γίνεται φανερό ότι ο εν λόγω συγγραφέας προσλαμβάνει δευτερογενώς τα σχήματα λόγου από τη θύραθεν και την εκκλησιαστική γραμματεία και τα ενσωματώνει στο προσωπικό του ύφος. Αναδεικνύεται έτσι, η στενή σχέση που είχε ο Σκιαθίτης πεζογράφος με την παράδοση των αρχαίων ρητόρων και τα κείμενα των λατρευτικών ακολουθιών. The present postgraduate study refers to the rhetoric of Alexandros Papadiamantis in his work ‘H Gyftopoula’ (The Gipsy), according to the ancient rhetoric theory. In this work we present and analyze some of the figures of speech and specifically the epanaphora, with all its forms and combinations with the rest figures of speech, like the synonymic parataxis, the asyndeton and the metaphor. In addition, we prove that these figures of speech are integral part of Papadiamanti’s rhetoric, as he uses them consciously and frequently in the work we study. Finally, it is quiet obvious that Alexandros Papadiamantis secondarily recruits these figures of speech not only from the ecclesiastical literature of the Orthodox Church but from the doorway literature too. And he integrates them in his personal style. In this way, it is highlighted the close relationship which the prose writer from Skiathos has with the tradition of the ancient orators and with the texts of the worship rituals. | en_US |
