Πολιτική των δικαιωμάτων των ΑμεΑ στη νομοθεσία 2000-2016

Abstract

Η παρούσα εργασία πραγματεύεται την πολιτική των δικαιωμάτων για τα άτομα με ειδικές ανάγκες που υφίσταται τόσο στο διεθνές όσο και στο ελληνικό δίκαιο. Σε διεθνές επίπεδο έχουν πραγματοποιηθεί διακηρύξεις και συμβάσεις που επιχειρούν, με τη θέσπιση κανόνων και μέτρων, τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και την κοινωνική προστασία των ΑμεΑ. Το διεθνές πλαίσιο κατοχύρωσης των κοινωνικών δικαιωμάτων εγκαινιάσθηκε με την Οικουμενική Διακήρυξη του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, και συμπληρώθηκε με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, καθώς επίσης και με το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Μορφωτικά Δικαιώματα. Όσον αφορά την ελληνική νομοθεσία, η Ελλάδα ακολουθώντας τις διεθνείς συμβάσεις έχει λάβει σημαντικά νομοθετικά μέτρα άσκησης κοινωνικής φροντίδας και μέριμνας για άτομα με αναπηρία κατοχυρώνοντας με το άρθρο 4 του Συντάγματος την αρχή της ισότητας των ΑμεΑ έναντι του νόμου, η οποία αποτελεί τη βάση ενός ρυθμιστικού πλαισίου για τα ΑμεΑ και την αντιμετώπισή τους από το κράτος. Με το άρθρο 21 του Συντάγματος θεμελιώνεται το κοινωνικό κράτος δικαίου και η κοινωνική πολιτική του κράτους καθώς γίνεται ρητή αναφορά στην αναπηρία και την προστασία της από το Σύνταγμα και με το άρθρο 22 θεμελιώνεται το δικαίωμα των ΑμεΑ στην εργασία και στην προστασία της εργασίας. Για την προστασία της εργασίας υπάρχουν διατάξεις και ρυθμίσεις του Υπαλληλικού Κώδικα που αφορούν τα άτομα με αναπηρία. Επίσης, αναλύονται πολιτικές και εκπαιδευτικές πρακτικές που δημιουργούν ένα εθνικό και εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο θα εξασφαλίζει την ένταξη των ατόμων με ειδικές ανάγκες στους τομείς που υφίστανται κοινωνικό αποκλεισμό. The current consideration refers to the policy of rights for people with disabilities that exists both in international and Greek law. At international level, declarations and conventions have been carried out which, through the adoption of rules and measures, attempt to improve the standard of living and the social protection of people with disabilities. The international framework for the safeguarding of social rights was launched with the UNO Universal Declaration on Human Rights and supplemented by the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms as well as the International Covenant on Economic, Educational Rights. As regards Greek legislation, Greece has taken important legislative measures to exercise social care and responsibility for people with disabilities by enshrining in Article 4 of the Constitution the principle of equal treatment of the Disabled versus the law, which is the basis of a regulatory framework for the disabled and their treatment by the state. In Article 21 of the Constitution establishes the social rule of law and the social policy of the State as it expressly refer to disability and its protection from the Constitution and Article 22 establishes the right of persons with disabilities to work and to protect their labor. For labor protection there are provisions and regulations of the Code of Practice concerning persons with disabilities. It also analyzes political and educational practices that create a national and educational system that will ensure the inclusion of people with disabilities in the areas of social exclusion.