Ο ρήτορας ως μέντορας στον συμβουλευτικό λόγο του Αριστοτέλη

Abstract

Ο στόχος της παρούσας πτυχιακής εργασίας είναι να εξετάσει τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται και δρα ο ρήτορας ως μέντορας μέσα από τον συμβουλευτικό λόγο του Αριστοτέλη. Στην πορεία θα γίνει ανάλυση του συμβουλευτικού λόγου ως προς το αντικείμενο και τη φύση του, το ήθος του πολιτικού ρήτορα και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ως μέντορας μέσα από το λόγο του. Ακολούθως θα διερευνηθεί η περίπτωση του ρήτορα – μέντορα στην εκπαίδευση και ειδικότερα ποια οφείλει να είναι η θέση του απέναντι στα παιδιά και στους γονείς. Έπειτα η εργασία θα επικεντρωθεί σε ένα παράδειγμα μαθήματος χρησιμοποιώντας όλες τις παραπάνω γνώσεις και θέτοντας τον εκπαιδευτικό σε θέση μέντορα των μαθητών. Τέλος θα παρουσιαστεί η επιρροή που άσκησε ο Αριστοτέλης διαχρονικά σε πνευματικούς ανθρώπους και σε λαούς, στα ποικίλα γνωστικά πεδία με τα οποία ασχολήθηκε.The aim of this thesis is to investigate the way in which the rhetorician is portrayed to act as a mentor through Aristotle’s deliberative speaking. One of the objectives is the analysis of deliberative speaking in terms of its subject and nature, the moral principles of the political rhetorician and the capacity to function as a mentor via his speaking. Subsequently, the case of rhetorician-mentor in education will be examined and particularly, the position that he ought to hold towards both students and parents. Furthermore, this study will emphasize on one example of teaching using all the above sources of knowledge and establishing the teacher as a mentor for students. Finally, the profound influence of Aristotle on spiritual people and nations, as well as his involvement in a multifold of academic fields will be inspected thoroughly.