Η γλωσσική ανάπτυξη παιδιών προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας και η συμβολή του παιχνιδιού ως μέσου ψυχοκινητικής αγωγής

Abstract

Τα παιδιά από πολύ μικρή ηλικία εκφράζουν την έντονη επιθυμία τους για κίνηση και παιχνίδι∙ Δύο παράγοντες που συμβάλλουν στην ομαλή ανάπτυξη των παιδιών (Hewes, 2007), αφού έτσι γνωρίζουν στοιχεία του χαρακτήρα και του σώματός τους, συνάπτουν κοινωνικές και φιλικές σχέσεις και ανακαλύπτουν τον κόσμο γύρω τους. Τα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών, τόσο του Νηπιαγωγείου, όσο και του Δημοτικού Σχολείου στοχεύουν στην ολόπλευρη ανάπτυξη του παιδιού, προτείνοντας οι δραστηριότητες κατά την εκπαιδευτική διαδικασία να είναι εμπλουτισμένες με στοιχεία από τη σύνδεση των γνωστικών περιοχών (Γλώσσα, Μαθηματικά, Περιβάλλον, Δημιουργία – Έκφραση, Πληροφορική). Εντούτοις, παρατηρείται πως τα παιδιά σήμερα δεν έχουν πολλές ευκαιρίες για κίνηση και παιχνίδι (Τσαπακίδου, 2007; Κοκκίδου, 2014). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλές γνώσεις να μην οικοδομούνται μέσω αυτών, παραμερίζοντας έτσι τον ρόλο της Ψυχοκινητικής Αγωγής που πρεσβεύει τη σωματική, ψυχική και πνευματική ανάπτυξη των παιδιών μέσα από την κίνηση (Μπουρνέλλη, 2002). Ο σκοπός, λοιπόν, της παρούσας εργασίας είναι διττός. Αρχικά, να παραθέσει στοιχεία της γλωσσικής και σωματικής ανάπτυξης των παιδιών της Προσχολικής και Πρωτοσχολικής Ηλικίας, όπως αυτά προέκυψαν από βιβλιογραφική έρευνα. Δευτερευόντως, να προτείνει δραστηριότητες σύζευξης της Γλώσσας και της Φυσικής Αγωγής εξετάζοντας αν το κατάλληλο, για το επίπεδο ανάπτυξης των παιδιών, παιχνίδι είναι σε θέση να καταστεί αποτελεσματική μέθοδος στις εκπαιδευτικές διαδικασίες. Τέλος, επιδιώκεται οι αναγνώστες της να προβληματιστούν αφενός για το εάν και κατά πόσο η Γλωσσική ανάπτυξη των παιδιών επηρεάζεται από οργανωμένες κινητικές δραστηριότητες, και αφετέρου αν τέτοιου είδους δραστηριότητες λαμβάνουν χώρο στη σύγχρονη εκπαίδευση.Children demonstrate their need to move and to play very early∙ Both movement and play develop children’s awareness (Hewes, 2007) of their body and personality, help them discover their environment, make friends and develop social relations contributing to child development. Kindergarten and primary school curricula, aiming at the holistic development of the child, suggest the use of cross-curricular activities in the classroom. However, it has been observed that children are not given enough opportunities to move and play (Τσαπακίδου, 2007; Κοκκίδου, 2014). This fact does not conform with the principles of Psychomotor Education that aims at the physical and mental development of children through movement (Μπουρνέλλη, 2002). This paper attempts a bibliographical research into linguistic and physical development at early childhood. Moreover, the paper will present Language and Physical Education integrated activities examining if appropriate play and games can be an effective tool in the teaching process. Finally, it sets the question if, and to what extent, organized kinetic activities affect linguistic development and whether such activities are actually used in education today.