Σχήμα λόγου και χιούμορ στα σενάρια του Αλέκου Σακελλάριου
Abstract
Η παρούσα εργασία πραγματεύεται τη μελέτη των έργων του σημαντικού σεναριογράφου του ελληνικού κινηματογράφου Αλέκου Σακελλάριου. Ειδικότερα, επικεντρώνεται στην ανίχνευση και μελέτη του ανακλαστικού σχήματος λόγου στα σενάρια του. Βασικό στοιχείο των κεφαλαίων που ακολουθούν είναι η έννοια του χιούμορ και η θέση του μέσα στα κείμενα. Επιπλέον, αναφέρονται τα χαρακτηριστικά του σεναρίου ως κειμενικού είδους. Αναλύεται, ειδικότερα, η σημασία που έχει το ύφος και η γλώσσα σ’ αυτό. Στη συνέχεια, παρατίθεται μια σύντομη αναφορά στα σχήματα λόγου με έμφαση στο ανακλαστικό σχήμα λόγου. Παρουσιάζεται, κατόπιν, η έρευνα που διεξήχθη και η εξαγωγή συμπερασμάτων. Συγκεκριμένα, στα πλαίσια της έρευνας, μέσω ενδελεχούς παρατήρησης και παρακολούθησης είκοσι έξι ταινιών βασισμένων σε σενάρια του Αλέκου Σακελλάριου, αρχικά πραγματοποιήσαμε την ανίχνευση του εδώ εξεταζόμενου σχήματος, ακολούθησε η καταγραφή των περιπτώσεων αυτών και η κατανομή τους ανάλογα με τα χαρακτηριστικά που φέρουν. Εν κατακλείδι, μέσα από την ανάλυση όλων των ανωτέρω, παρουσιάζονται τα συμπεράσματα, όπου τονίζεται η συνειδητή χρήση του ανακλαστικού σχήματος από τον σεναριογράφο, καθώς και η ποικιλία των λέξεων που χρησιμοποιεί. This thesis deals with the study of the work of a very important for the Greek cinema scriptwriter, Alekos Sakellarios. It focuses specifically on the finding and study of the reflective figure of speech in his scripts. Basic element of the following chapters is the meaning of the term humor and its place in the texts. Moreover, the characteristics of the script as a kind of text, are mentioned. The importance of the style and the language is analyzed. A sort reference is then made to the figures of speech, emphasizing to the reflective figure of speech. Afterwards, the research done is presented and the export of conclusions. More specifically, for the purpose of the research, through careful observation and watch of 26 movies based on Alekos Sakellaris scripts, finding of the figure took place first, then registration of these cases followed and their allocation according to their characteristics. Finally, after the analysis of all above, the conclusions are presented, where the use of reflective figure of speech is stressed by the writer and the variety of the words he uses.