Η επιρροή της οικογένειας και του κοινωνικού περιβάλλοντος στην γυναικεία εκπαίδευση στην σύγχρονη εποχή

Abstract

ΠΕΡΙΛΗΨΗ Στην Ελλάδα το δικαίωμα όλων στην εκπαίδευση υπάρχει ήδη στις αρχικές διακηρύξεις κατά τη διάρκεια της επανάστασης για τη σύνθεση του ελληνικού κράτους, και από την ίδρυση του κράτους περιλαμβάνεται στη νομοθεσία ως δικαίωμα όλων των πολιτών, ανεξάρτητα από το φύλο, την κοινωνική και γεωγραφική καταγωγή, τη θρησκεία ή άλλες διαφορές. Η θεμελιώδης δημοκρατική αρχή για το δικαίωμα όλων των ανθρώπων στην εκπαίδευση ξεκινά με το Διαφωτισμό και τη Γαλλική Επανάσταση και στηρίζεται σε δυο αρχές, πρώτον, στην ανεκτίμητη αξία της παιδείας, που απαλλάσσει από την άγνοια και εφοδιάζει το άτομο με τη δυνατότητα να αντιλαμβάνεται τον κόσμο και να επεξηγήσει τα φυσικά και τα κοινωνικά φαινόμενα, δεύτερον, στη αρχή της ισότητας των πολιτών. Σύμφωνα με αυτές τις αρχές, ο όρος «υποχρεωτική εκπαίδευση» σημαίνει την ευθύνη του κράτους να παρέχει σε όλους και όλες του/τις πολίτες σχολικής ηλικίας τη «βασική» μόρφωση, δηλαδή την ολότητα των γνώσεων που θα διευκολύνουν αργότερα στα άτομα να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της εργασίας και στην διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους ως πολίτες. Μία από τις κοινωνικές ανισότητες που αναφέρονται είναι η ανισότητα μεταξύ των δύο φύλων στην εκπαίδευση, την πολιτική, την εργασία κλπ. Επομένως, αυτή η ανισότητα αντικατοπτρίζεται στην εκπαίδευση, επειδή οι γυναίκες δεν έχουν πάντα ενεργό ρόλο σε αυτή. Βαθμιαία το δικαίωμα όλων στην εκπαίδευση γίνεται αποδεκτό στις ευρωπαϊκές κοινωνίες και τα νέα έθνη-κράτη που δημιουργούνται το 19ο αιώνα. Η εργασία αναφέρει χαρακτηριστικά τα οποία φανέρωναν την φυλετική ανισότητα, καθώς και περιγράφει τη θέση της γυναίκας και η εξέλιξη της ,όσων αφορά, στην εδραίωση της στην κοινωνία μέσα στον 19ο -20ο αιώνα, αφού εκείνη η περίοδος θεωρήθηκε περίοδος καμπής για την κατάκτηση δικαιωμάτων του γυναικείου φύλου.ABSTRACT In Greece, the right of everyone to education already exists in the initial declarations during the revolution for the composition of the Greek state, and since the establishment of the state it has been included in the legislation as a right of all citizens, regardless of gender, social and geographical origin. religion or other differences. The fundamental democratic principle for the right of all people to education begins with the Enlightenment and the French Revolution and is based on two principles, first, the invaluable value of education, which frees one from ignorance and provides the individual with the ability to perceive the world. and to explain natural and social phenomena, secondly, on the principle of equality of citizens. According to these principles, the term "compulsory education" means the responsibility of the state to provide all and all of his / her school-age citizens with the "basic" education, ie the totality of knowledge that will later facilitate individuals to meet the requirements. and in claiming their rights as citizens. One of the social inequalities mentioned is gender inequality in education, politics, work, etc. Therefore, this inequality is reflected in education, because women do not always have an active role in it. The right of all to education is gradually being accepted in European societies and the new nation-states created in the 19th century. The work mentions characteristics that revealed racial inequality, as well as describes the position of women and their evolution, in terms of its consolidation in society in the 19th-20th century, since that period was considered a turning point for the conquest of the female rights. 5