Η γυναίκα στον κινηματογράφο: Σενάρια βασισμένα σε πραγματικές ιστορίες
View/ Open
Date
2019-06Author
Καραμήτσου, Μαργαρίτα
Karamitsou, Margarita
Metadata
Show full item recordAbstract
Η παρούσα διπλωματική εργασία μελετά τρεις κινηματογραφικές ταινίες - σημειωτικά συστήματα σε συνάρτηση με το εξωσημειωτικό τους πλαίσιο. Κύριο χαρακτηριστικό των συγκεκριμένων ταινιών είναι ότι αποτελούν κινηματογραφικές μεταφορές, το οποίο σημαίνει ότι τα σενάριά τους βασίζονται σε βιβλία τα οποία διασκευάστηκαν για τον κινηματογράφο. Επιπλέον, πρόκειται για πραγματικές ιστορίες, στις οποίες πρωταγωνιστούν γυναίκες. Οι ταινίες που εξετάζονται είναι το Wild (2014), το Hidden Figures (2016) και το Molly’s Game (2017) και πρόκειται για αμερικανικές παραγωγές. Ως κύρια μεθοδολογικά εργαλεία της σημειωτικής ανάλυσης των ταινιών χρησιμοποιούνται η αφηγηματική γραμματική του Greimas και η θεωρία των αφηγηματικών λειτουργιών του Barthes. Η εξωσημειωτική μελέτη των ταινιών βασίζεται στη θεωρία της Νέας Κινηματογραφικής Ιστορίας και τη θεωρία της κοινωνιο-σημειωτικής των Λαγόπουλου και Boklund-Λαγοπούλου. Στόχος είναι να αναδειχθούν οι συνθήκες μέσα στις οποίες πραγματοποιήθηκαν οι κινηματογραφικές παραγωγές, το υλικό, τεχνικό και κοινωνικό πλαίσιο, κυρίως μέσα από τις συνεντεύξεις των συντελεστών κάθε παραγωγής, αλλά και από την κριτική του Τύπου. Τα κυριότερα συμπεράσματα που προκύπτουν από την έρευνα αφορούν στην κατάρριψη στερεοτύπων, τα οποία σχετίζονται με πατριαρχικές αντιλήψεις γύρω από τις γυναίκες
__________________________________________________________________________________________
The following thesis studies three films-semiotic systems in relation to their exo-semiotic context. The main characteristic of the particular films is that they are film adaptations, which means that their screenplays are based on novels adapted for the cinema. Furthermore, they are true stories, in which women are the protagonists. The films are Wild (2014), Hidden Figures (2016) and Molly’s Game (2017) and they are american productions. The semiotic analysis of the films is grounded on the methodological tools of Greimas’ narrative grammar and Barthes’ theory of narrative functions. The exo-semiotic study of the films is grounded on the New Film History theory and the socio-semiotic theory of Lagopoulos and Boklund-Lagopoulou. The aim is to explore the circumstances under which the film productions took place, the material, technical and social context, mainly through the contributors’ interviews and also through the critic from the Press. The conclusions point out that stereotypes related to patriarchal perceptions of women are eliminated