Η κατασκευή της πρακτικής άσκησης στον λόγο των τελειόφοιτων φοιτητών/τριών που σπουδάζουν νηπιαγωγοί

Abstract

Η παρούσα έρευνα έχει σκοπό τη μελέτη του τρόπου που οι τελειόφοιτοι/τες φοιτητές/τριες κατασκευάζουν την πρακτική άσκηση και την επαγγελματική τους ταυτότητα ως μελλοντικοί/ές νηπιαγωγοί στο πλαίσιο των ημιδομημένων συνεντεύξεων. Η διαδικασία της πρακτικής άσκησης αποτελεί ένα πολύ σημαντικό μέρος των σπουδών ενός/μιας μελλοντικού/ής νηπιαγωγού από την ίδρυση των πρώτων Σχολών Νηπιαγωγών έως και σήμερα, καθώς οι φοιτητές/τριες έρχονται σε επαφή με τάξεις του νηπιαγωγείου και αναλαμβάνουν για πρώτη φορά τον σχεδιασμό δραστηριοτήτων διδασκαλίας και μάθησης. Σε προϋπάρχουσες έρευνες έχουν διερευνηθεί οι απόψεις των φοιτητών/τριών για την πρακτική άσκηση, ωστόσο η παρούσα έρευνα εστιάζει στις λογοδοτήσεις των φοιτητριών σχετικά με τις εμπειρίες τους στην πρακτική άσκηση, εστιάζοντας ιδιαίτερα στην έλλειψη εμπειρίας παρατήρησης σε νηπιαγωγεία στο 2ο έτος σπουδών, λόγω της πανδημίας του 2020. Η παρούσα έρευνα βασίστηκε στην Κοινωνική Ψυχολογία του Λόγου ως πλαίσιο για τη μελέτη του λόγου των φοιτητών/τριών σχετικά με τις εμπειρίες τους για την πρακτική άσκηση, καθώς και την κατασκευή της ταυτότητάς τους ως μελλοντικών επαγγελματικών νηπιαγωγών. Οι συμμετέχουσες ήταν 10 τελειόφοιτες φοιτήτριες στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών της Φλώρινας. Μέσα από την ανάλυση των αποσπασμάτων ημι-δομημένων συνεντεύξεων με τις συμμετέχουσες αναδείχθηκε η σημασία της πρακτικής άσκησης ως μιας πρώτης εμπειρίας διδασκαλίας σε νηπιαγωγείο που καλεί τους/τις υποψήφιους/ες νηπιαγωγούς να αναλάβουν εκπαιδευτικό έργο. Ωστόσο, κατασκευάστηκε επίσης ως μια διαδικασία που πραγματοποιείται σε σύντομο χρονικό διάστημα και φέρει μεγάλο φόρτο εργασίας, με αποτέλεσμα να προκύπτουν δυσκολίες για τους/τις φοιτητές/τριες, για τις οποίες λογοδοτούν. Ακόμα, οι συμμετέχουσες κατασκευάζουν την ταυτότητά τους ως επαγγελματίες νηπιαγωγοί επικαλούμενες παιδοκεντρικές προσεγγίσεις διδασκαλίας και μάθησης, στοχεύοντας στην κατασκευή μιας θετικής εικόνας για τους εαυτούς τους __________________________________________________________________________ The present study aims to investigate how senior students construct their practicum and their professional identity as future early childhood teachers in the context of semi-structured interviews. The practicum has been a very important part of future teachers’ studies from the establishment of the first kindergarten schools to the present day, as students are introduced to kindergarten classrooms and take on the planning of lessons and learning activities for the first time. Previous research has explored students' views on practicum; however, this research focuses on students' accounts of their practicum experiences, with a special focus on their concerns about the lack of observation experience in kindergarten classrooms in their 2nd year due to the 2020 pandemic. This research drew on Discourse Psychology as a framework for studying students' accounts of their internship experiences and the construction of their identities as future professional kindergarten teachers. The participants were 10 senior students at the Department of Early Childhood Education in Florina. Through the analysis of the excerpts of semi-structured interviews with the participants, the importance of the practicum as a first experience of teaching in a kindergarten that requires the prospective kindergarten teachers to take up their teaching task was highlighted. However, it is also constructed as a process that takes place in a short period of time and carries a heavy workload, resulting in difficulties that the students account for. Furthermore, the participants construct their identity as professional kindergarten teachers by invoking styles of teaching and learning that are centered around the children’s interests, aiming to construct a positive image for themselves