| dc.description.abstract | Στην εργασία αυτή διερευνάται το ζήτημα των συγκρούσεων που υπάρχουν στους δημόσιους οργανισμούς. Πρόκειται για ένα φαινόμενο σύνηθες σε κάθε οργανισμό και εργασιακό περιβάλλον. Ωστόσο, η ύπαρξη αυτών σε δημόσιους οργανισμούς είναι ευνόητο ότι καταστέλλει στην αποδοτικότητα και την παραγωγικότητα των εργαζομένων και δεν συνάδει με την ευρυθμία των δημοσίων οργανισμών. Στα πλαίσια αυτά, γίνεται προσπάθεια να εντοπιστούν οι αιτίες που δημιουργούν τις συγκρούσεις αυτές, αλλά και τον τρόπο διαχείρισής τους, κάτι που μπορεί επίσης να δείξει το κατά πόσο ευθύνη έχει και η διοίκηση στην εκδήλωση ή την αποτελεσματική εξάλειψη των συγκρούσεων αυτών.
Με βάση την σκοποθεσία αυτή, λοιπόν, δομήθηκε η εργασία, αλλά και πραγματοποιήθηκε και έρευνα. Αναφορικά με την έρευνα, διεξήχθη ποσοτική έρευνα, με δείγμα 30 υπαλλήλους της Δ.Ο.Υ Φλώρινας και του τελωνείου Πτολεμαΐδας, όπου και η ερευνήτρια εργαζόταν και εργάζεται αντίστοιχα. Το βασικό ερευνητικό εργαλείο ήταν ένα αυτοσχέδιο ερωτηματολόγιο, 30 ερωτήσεων, κλειστού τύπου, με τις ερωτήσεις να αντλούνται από το θεωρητικό μέρος της μελέτης αυτής. Από την έρευνα αυτή, λοιπόν, διαπιστώθηκε ότι οι συγκρούσεις είναι συχνές και είναι απόρροια της ασυμφωνίας των συμφερόντων/ στόχων, της κακής επικοινωνίας, της ανυπαρξίας ορίων στα καθήκοντα, της ποικιλομορφίας και διαφορετικότητας των προσωπικοτήτων, της ανυπαρξίας της καθοδήγησης από τη διοίκηση και των διακρίσεων που γίνονται μεταξύ των υπαλλήλων, ενώ δεν σχετίζεται με τους πόρους στον οργανισμό. Ως προς τις συνέπειες των συγκρούσεων, τονίστηκε ότι το θετικό κλίμα καταστρέφεται και δεν επανέρχεται και ότι αρνητικές είναι οι συνέπειες και σε επίπεδο παραγωγικότητας και δημιουργικότητας των υπαλλήλων. Τέλος, αναφορικά με τη διαχείριση, παρόλο που κρίνουν πως ο διευθυντής είναι δίκαιος και αμερόληπτος, ωστόσο υστερεί σε ηγετικές ικανότητες, δεν είναι προτεραιότητά του η δημιουργία ενός θετικού και ομαδικού κλίματος εργασίας και δεν είναι αποτελεσματικός, δεδομένου ότι μετά την επίλυση των συγκρούσεων, αυτές επανέρχονται. Συνεπώς, ο ρόλος του, αλλά και η ευθύνη του για την έξαρση και μη εξάλειψη των συγκρούσεων είναι σημαντικός. | en_US |
