Επενδύσεις στην καθαρή ενέργεια και απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα. Μελέτη μακροοικονομικών μεγεθών υπό το πρίσμα της περιβαλλοντικής καμπύλης Kuznets.

Abstract

Η κλιματική αλλαγή θεωρείται πλέον από κορυφαίους επιστήμονες ως η σημαντικότερη απειλή για το μέλλον της ανθρωπότητας. Η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας σε σύγκριση με την προβιομηχανική εποχή είναι σημαντική και ικανή για μεγάλες καταστροφές στο περιβάλλον μας. Στη διπλωματική παρουσιάζεται η σημασία της χρήσης πιο βιώσιμων πηγών ενέργειας ως μέθοδοι απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα. Τέτοιες πηγές είναι η ηλιακή, η αιολική, η υδροηλεκτρική, η γεωθερμική ενέργεια και η βιοενέργεια. Παρουσιάζονται επίσης τα πλεονεκτήματα και οι περιορισμοί της χρήσης της καθαρής ενέργειας για να κατανοηθεί η σημαντικότητα χρήσης των ΑΠΕ. Ο κλιματικός κίνδυνος θα βρεθεί σίγουρα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του χρηματοπιστωτικού κλάδου τα επόμενα χρόνια. Σε αυτή την κατεύθυνση παρουσιάζονται οι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ και η βιβλιογραφική επισκόπηση που διέπει την πολύπλοκη σχέση μεταξύ της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας και της οικονομικής ανάπτυξης. Η Περιβαλλοντική Καμπύλη Kuznets η οποία είναι μια υποθετική σχέση μεταξύ διαφόρων δεικτών περιβαλλοντικής υποβάθμισης και του κατά κεφαλήν εισοδήματος, δείχνει τη σχέση περιβάλλοντος και οικονομικής ανάπτυξης είναι ο βασικό πυλώνας της διπλωματικής εργασίας . Η έννοια της περιβαλλοντικής καμπύλης Kuznets στις αρχές της δεκαετίας του 1990 για τις πιθανές επιπτώσεις της NAFTA και για την Παγκόσμια Έκθεση για την Ανάπτυξη του 1992. Η σύγχρονη κοινωνία δεν μπορεί να μεταβεί εύκολα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, με βασικούς λόγους την ενεργειακή πυκνότητα, τη διαλείπουσα ενέργεια, την τοποθεσία, τα σημεία συμφόρησης στις μεταφορές, τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και τη διαθεσιμότητα γης, οι οποίοι συζητούνται σε διάφορες εργασίες. Στο μοντέλο της πρόβλεψης της Καμπύλη Kuznets χρησιμοποιούνται οι εκπομπές, ο πληθυσμός, και οι παράμετροι παρεμβολής που ποικίλλουν μεταξύ των χωρών ή των περιφερειών και ετών. Στη διπλωματική εργασία, χρησιμοποιήθηκαν πραγματικά δεδομένα του ΟΟΣΑ που αφορούν τον πληθυσμό των χωρών, τις εκπομπές σε CO2 και το ΑΕΠ τους από το 1990 ως το 2021. Τα δεδομένα κωδικοποιήθηκαν κατάλληλα, ενοποιήθηκαν σε μια ενιαία database με κοινά έτη, υπολογίστηκε ο λογάριθμος του κάθε μεγέθους και περάστηκαν στο SPSS για να πραγματοποιηθεί η παλινδρόμηση για την κάθε περίπτωση. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης παλινδρόμησης έδειξαν ότι η καμπύλη δεν μπορεί να προβλέψει σε όλες τις περιπτώσεις την περιβαλλοντική όχληση. Οι περιπτώσεις που χρησιμοποιήθηκαν ως παραδείγματα ήταν η Αυστρία, ο Καναδάς, η Γαλλία, η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ιαπωνία, το Μεξικό, η Σουηδία και οι ΗΠΑ . Για κάθε περίπτωση χώρας διενεργείται παλινδρόμηση για να διαπιστωθεί η σημαντικότητα πρόβλεψης. Η πειραματική μελέτη έδειξε ότι από τις 9 περιπτώσεις χωρών που εξετάστηκαν από τα έτη 1990 ως 2021, μονάχα οι 3 από αυτές επιβεβαιώνουν πλήρως την πρόβλεψη για την καμπύλη. Στις υπόλοιπες 6, για την πλειοψηφία των περιπτώσεων, δεν προέκυψε στατιστικά σημαντική πρόβλεψη για την καμπύλη.