dc.description.abstract | Τα τελευταία τριάντα χρόνια, ο τουρισμός έχει γίνει κυρίαρχος οικονομικός τομέας παγκοσμίως, όχι μόνο για τον οικονομικό του αντίκτυπο αλλά και για τις δυνατότητές του να ενισχύσει την αξία μιας περιοχής μέσω μη οικονομικών οφελών, όπως κοινωνικές και πολιτιστικές επιπτώσεις. Η διατριβή πραγματεύεται τη σημασία της βιώσιμης επιχειρηματικής ανάπτυξης, ιδιαίτερα της πράσινης επιχειρηματικότητας, η οποία προωθεί την τοπική ανάπτυξη και τη βιώσιμη χρήση των πόρων, βασικούς στόχους του αειφόρου τουρισμού.
Υπογραμμίζει τον τουρισμό ως ένα συγκεκριμένο δίκτυο που αποτελείται από φορείς, που ενδιαφέρονται για την αειφόρο τουριστική ανάπτυξη για να αποφευχθεί η ανεξέλεγκτη ανάπτυξη, που θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά την ποιότητα των πόρων. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε προορισμούς που χαρακτηρίζονται κυρίως από φυσικά αξιοθέατα, τα οποία θα μπορούσαν να χαθούν ανεπανόρθωτα λόγω της ανεξέλεγκτης εκμετάλλευσης. Ως εκ τούτου, η προσαρμογή της τουριστικής ανάπτυξης ώστε να ικανοποιεί όλες τις απαιτήσεις των ενδιαφερομένων είναι απαραίτητη για την επίτευξη μακροπρόθεσμων θετικών επιπτώσεων του τουρισμού, που επιτυγχάνονται μέσω της συνέργειας οικονομικών, κοινωνικών/πολιτισμικών, οικολογικών, θεσμικών, δημογραφικών και πολιτικών αναπτυξιακών στόχων.
Η μελέτη υπογραμμίζει την ανάγκη για βιώσιμες μορφές τουρισμού ως πιθανή λύση σε περιβαλλοντικά και κοινωνικά ζητήματα που προκαλούνται από την τουριστική ανάπτυξη. Σε αυτές περιλαμβάνονται ο οικοτουρισμός, ο τουρισμός περιπέτειας, ο πολιτιστικός τουρισμός, ο τουρισμός εκδηλώσεων, ο φυσιοτουρισμός, ο ηθικός τουρισμός και ο τουρισμός με βάση την κοινότητα ως βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις έναντι του μαζικού τουρισμού, απαράδεκτου από περιβαλλοντική, κοινωνική, ηθική και πολιτική σκοπιά.
Επιπλέον, ορισμένοι ακαδημαϊκοί έχουν προτείνει τη θεσμική βιωσιμότητα ως τέταρτο πυλώνα βιωσιμότητας, εστιάζοντας στις διαπροσωπικές διαδικασίες, συμπεριλαμβανομένης της επικοινωνίας και της συνεργασίας, ως δομικά στοιχεία των ιδρυμάτων. Αυτή η πτυχή υπογραμμίζει τη σημασία της δημιουργίας καλών σχέσεων με τους ενδιαφερόμενους προορισμούς, υποδηλώνοντας ότι η συνεργασία μεταξύ ενός ευρέος φάσματος ενδιαφερόμενων μερών επιτρέπει μεγαλύτερη βιωσιμότητα όσον αφορά την ανάπτυξη προορισμού.
Η έρευνα αναλύει την αειφόρο τουριστική ανάπτυξη στην ορεινή περιοχή της Κόνιτσας, λαμβάνοντας υπόψη τους άφθονους φυσικούς πόρους και τις ομορφιές που προσφέρουν οι ορεινές περιοχές. Αντιμετωπίζει τη διττή φύση του ορεινού τουρισμού, ο οποίος παρέχει πολλές ευκαιρίες, αλλά μπορεί επίσης να αποτελέσει πηγή προβλημάτων, ιδίως όσον αφορά τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και την ποιότητα ζωής για τις τοπικές κοινωνίες. | en_US |