Μορφολογικά χαρακτηριστικά μιγμάτων συγκαλλιέργειας εδώδιμων ψυχανθών και σιτηρών με δύο συστήματα σποράς

Abstract

Ο στόχος της παρούσας εργασίας είναι η μελέτη της συγκαλλιέργειας διαφορετικών ειδών ψυχανθών και σιτηρών στον ίδιο αγρό με δύο συστήματα σποράς. Η εγκατάσταση του πειραματικού αγρού έγινε στο αγρόκτημα του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας στη Φλώρινα κατά την καλλιεργητική περίοδο 2020 – 2021. Καλλιεργήθηκαν ελληνικές ποικιλίες ψυχανθών και σιτηρών. Συγκεκριμένα, ως ψυχανθή χρησιμοποιήθηκε η φακή (ποικιλίες Θεσσαλία και Ελπίδα) ενώ ως σιτηρά χρησιμοποιήθηκαν το μαλακό σιτάρι (ποικιλία Γεκόρα) και η βρώμη (ποικιλία Κασσάνδρα) τόσο σε μονοκαλλιέργεια αλλά όσο και ως συγκαλλιέργεια σε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς τους. Το πειραματικό σχέδιο που εφαρμόστηκε ήταν το πλήρως τυχαιοποιημένο με τρείς επαναλήψεις. Οι ποικιλίες των τριών ειδών (σιτάρι, βρώμη, και φακή) συγκαλλιεργήθηκαν σε δύο συστήματα σποράς (1:1 εναλλασόμενες γραμμές και μεικτή σπορά των δύο ειδών (σιτάρι+φακή και βρώμη +φακή) στην ίδια γραμμή), καθώς και σε μονοκαλλιέργεια. Σε κάθε πειραματικό τεμάχιο σπάρθηκαν 6 γραμμές των 5 μέτρων, από τις οποίες συγκομίσθηκαν οι 4 μεσαίες. Μετρήθηκε ο αριθμός στάχυων/γραμμή για τα σιτηρά, ο αριθμός λοβών/γραμμή και αριθμός λοβών/φυτό για τα ψυχανθή, αριθμός γόνιμων κόκκων/ στάχυ και λοβό και το μήκος και το πλάτος του κόκκου για τα σιτηρά. Από την εργασία αυτή εξάγεται το συμπέρασμα ότι ο γενότυπος των ειδών που συμμετείχαν στην συγκαλλιέργεια διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην συμπεριφορά των ειδών. Όσον αφορά τον αριθμό στάχυων ανά γραμμή το σύστημα σε χωριστές γραμμές φαίνεται ότι υπερέχει σε σύγκριση με τη μικτή καλλιέργεια των δυο ειδών επί της ίδιας γραμμής. Επιπλέον το μήκος και το πλάτος των κόκκων των σιτηρών φαίνεται ότι είναι ανεξάρτητα από τον τρόπο σποράς. Οσον αφορά τη φακή γενικά συμπεριφέρονται καλύτερα στη μονοκαλλιέργεια σε σύγκριση με τη συγκαλλιέργεια . The aim of this work is to study the intercropping cereals and grain legumes in the same field with two sowing systems. The installation of the experimental field took place at the farm of the University of Western Macedonia in Florina during the 2020-2021 growing season. Greek varieties of grain legumes and cereals were grown. In particular, lentils (Thessalia and Elpida varieties) were used as grain legumes, while bread wheat (Yekora variety) and oats (Kassandra variety) were used as cereals both as monoculture and as intercropping in all possible combinations. The experimental design applied was completely randomized with three replications. The cultivars of the three species (wheat, oat, and lentil) were intercropped in two sowing systems (1:1 alternating lines and mixed rows of the two species (wheat+lentil and oat+lentil) in the same line), as well as in monoculture. In each experimental plot, 6 lines of 5 meters long were sown, of which the middle 4 were harvested. Number of spikes/row for cereals, number of pods/row and number of pods/plant for legumes, number of fertile grains/spike and pod and grain’ length and width for cereals were measured. From this work it is concluded that the genotype of the species participated in the intercropping plays an important role in the behavior of the species. Regarding the number of ears per row, the system in separate rows seems to be superior compared to the mixed cultivation of the two species on the same row. In addition, grain’ length and width appear to be independent of sowing method. As far as lentils are concerned, they generally behave better in monoculture compared to intercropping.