Συγκριτική θεώρηση των ΑΠΣ για το γλωσσικό μάθημα από το 1919 έως σήμερα με έμφαση στου 2021 ως προς τις γλωσσοδιδακτικές μεθόδους σε συνάρτηση με το ιστορικό συγκείμενο

Abstract

Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η συγκριτική θεώρηση των ελληνικών Αναλυτικών Προγραμμάτων Σπουδών για την ελληνική γλώσσα από το 1919 έως και το 2021 ως προς τις γλωσσοδιδακτικές μεθόδους που απηχούν. Συγκεκριμένα, αντικείμενα μελέτης αποτέλεσαν επτά αναλυτικά προγράμματα, ενώ ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στου 2021 για την ελληνική γλώσσα στο Γυμνάσιο. Όλα αυτά εξετάστηκαν σε συνάρτηση με τις γενικότερες εξελίξεις, το κοινωνικό- ιστορικό- πολιτικό συγκείμενο της κάθε εποχής, καθώς αυτό επηρέασε άμεσα τη γλώσσα και την διδακτική της. Η μέθοδος που ακολουθήθηκε ήταν η ποιοτική ανάλυση περιεχομένου και μετά την ανάλυση των δεδομένων διαπιστώθηκε ότι υπήρξε μεγάλη εξέλιξη ως προς τους στόχους και τη φύση της διδασκαλίας για την ελληνική γλώσσα από το 1919 έως το 2021, η οποία αξιολογείται θετικά. Ενώ στο παρελθόν η γλώσσα αντιμετωπιζόταν ως ένα προϊόν στατικό, του οποίου η μηχανιστική γνώση θεωρούνταν ταυτόσημη της επιτυχίας και δεσπόζουσα ήταν η παραδοσιακή μέθοδος διδασκαλίας, σήμερα αναγνωρίζεται η πολυδιάστατη φύση του φαινομένου και το γλωσσικό μάθημα είναι λειτουργικό με στόχευση στην μεταεπικοινωνιακή επίγνωση του μαθητή. ___________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________. This thesis conducts the comparative examination of the Greek Curriculum for the Greek language from 1919 to 2021 in terms of the language teaching methods they reflect. More specifically, we used seven curricula as the objects of the study, giving more emphasis to the 2021 curriculum of the Greek language on junior high school. All these were studied based on the social context of each age, because it affected the language and the language teaching in a great way. The method followed was qualitative content analysis, and after analyzing the data, it was found that there was significant progress in the goals and nature of teaching the Greek language from 1919 to 2021, which is evaluated positively. While in the past, language was views as a static product, whose mechanistic knowledge was considered synonymous with success and the dominant method of teaching was the traditional teaching method, today the multidimensional nature of the phenomenon is recognized, and language teaching is functional, aiming at the student’s metacommunicative awareness.