Διαμεσολάβηση με ενσυναίσθηση. Κακουργήματα ανηλίκων με προαίρεση στο έγκλημα.

Abstract

Σήμερα, με την τεχνολογική πρόοδο να αυξάνεται κατά κόρων και το ηλεκτρονικό έγκλημα να αναπτύσσεται κρίνεται αναγκαία η επίβλεψη των νεότερων ατόμων στην χρήση του διαδικτύου και στον τρόπο που το χρησιμοποιούν. Ακόμη, έχει υπογραμμιστεί ανά τους αιώνες ότι το οικογενειακό, σχολικό και κοινωνικό περιβάλλον το οποίο αναπτύσσεται ένα παιδί, με πρωτεύοντα ρόλο το οικογενειακό περιβάλλον, διαμορφώνουν την προσωπικότητα του νέου παιδιού στην ολότητά του. Προς τα ανωτέρω, κρίνεται αναγκαία η διερεύνηση της παραβατικότητας ανηλίκων με την πολύπλευρη έννοιά της, δηλαδή την προαίρεση των πράξεών τους, η οποία ως επί το πλείστον καθορίζεται από την ανατροφή τους και την κατανόηση της δικαιοσύνης, όπως την έχουν λάβει από τις προϋπάρχουσες αναφορές τους. Τέλος, παρατηρείται ότι σήμερα παρά ποτέ είναι βαρύνουσας σημασίας να εξηγήσουμε τα φαινόμενα παραβατικότητας και εγκληματικότητας ανηλίκων, ώστε να ερευνήσουμε με ποιον τρόπο μπορούμε να τα οριοθετήσουμε και στην συνέχεια να τα εξαλείψουμε. Η διά χειρός εργασία μελετά την εξωποινική διαδικασία της διαμεσολάβησης. Σκοπός της είναι η ανάδειξη του θεωρητικού υπόβαθρου της επανορθωτικής δικαιοσύνης και τις ευεργεσίες που είναι ικανή να προσφέρει στα ανήλικα παιδιά με προαίρεση στην παραβατική συμπεριφορά, στα θύματα αλλά και στην κοινωνία στην ολότητά της. Ακόμη, μέσω της εργασίας τονίζεται η σπουδαιότητα της συναισθηματικής νοημοσύνης, της ενσυναίσθησης, της πειθούς και των μοντέλων επικοινωνίας. Κρίνεται αναγκαίο να αναφερθεί ακόμη η σημασία του ηγέτη στην οικογένεια και πώς ο χαρακτήρας του αντικατοπτρίζεται στην διαμόρφωση του χαρακτήρα και στην ψυχολογία του ανήλικου παιδιού καθώς επίσης και η συσχέτιση όλων των ανωτέρω με πραγματικές περιπτώσεις παραβατικότητας ανηλίκων.