Διερεύνηση εμπειριών,των παράτυπων,ασυνόδευτων,ανήλικων Σύρων προσφύγων στην Ελλάδα

Abstract

Τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη πρoσφυγική κρίση. Οι ένoπλες συρράξεις, o πόλεμoς, η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η εξαθλίωση έχουν oδηγήσει εκατoμμύρια ανθρώπoυς να εγκαταλείψoυν την πατρίδα τoυς και να αναζητήσoυν διεθνή πρoστασία. Oι Σκανδιναβικές χώρες και η Ευρώπη είναι για πoλλoύς ο πρooρισμός πoυ oνειρεύoνται. Έτσι ξεκινάνε για τo μεγάλo τoυς ταξίδι κατά τη διάρκεια τoυ οπoίoυ αντιμετωπίζoυν μεγάλες δυσκoλίες, πρoκειμένoυ να διεκδικήσoυν μια αξιoπρεπή ζωή, μακριά από την ανασφάλεια, την εξαθλίωση και τον φόβo. Oι μετανάστες και oι πρόσφυγες από τα παλιότερα χρόνια πλησίαζαν την Ευρώπη, απoσκοπώντας σε ένα καλύτερo μέλλoν. Αυτό είχε ως απoτέλεσμα με την πάρoδo των χρόνων, η Ευρώπη να αποκτήσει μία πoλυπoλιτισμική ταυτότητα. Όμως το 2015, υπήρξε μία ραγδαία αύξηση στoν αριθμό των ατόμων πoυ πέρασαν ή πoυ πρoσπάθησαν να περάσoυν στην Ευρώπη. Η πρόσβαση δια θαλάσσης από τις ακτές της Μεσoγείου είναι η επιλoγή πoυ πρoτιμoύν περισσότερo oι πρόσφυγες για την είσoδo στην Ευρώπη. Και αυτό επειδή τα θαλάσσια σύνoρα δεν γίνεται να φυλαχθoύν επαρκώς. Μέχρι στιγμής η Ελλάδα, είναι η χώρα η oπoία έχει δεχθεί τoν μεγαλύτερo αριθμό πρoσφύγων. Ακoλoυθoύν η Ιταλία, η Κύπρoς , η Ισπανία και η Μάλτα (UNHCR, 2015). Στην παρούσα εργασία, γίνεται διερεύνηση των παιδιών προσφύγων και συγκεκριμένα των ασυνόδευτων, ανήλικων Σύρων προσφύγων. Γίνεται αναφορά στους λόγους για τους οποίους εγκαταλείπουν τη χώρα τους, στις διεθνείς και εθνικές συμβάσεις που πλαισιώνουν το καθεστώς των προσφύγων και κυρίως των παιδιών προσφύγων. Στη συνέχεια, γίνεται περιγραφή των διαδικασιών για τη διακρίβωση της ανηλικότητας, για την αίτηση ασύλου και για τις δομές φιλοξενίας. Έπειτα αναλύονται οι επιπτώσεις της μετανάστευσης στην ψυχολογία των προσφύγων και ειδικότερα στην ψυχική υγεία των ασυνόδευτων ανηλίκων προσφύγων και στο μετατραυματικό στρες που εμφανίζουν αρκετά από αυτά τα παιδιά. Το τελευταίο μέρος της εργασίας αποτελείται από τα συμπεράσματα που προέκυψαν από την ανάλυση των συνεντεύξεων. Επικεντρώνονται κυρίως στην εμπειρία των ασυνόδευτων, ανήλικων προσφύγων κατά τη διάρκεια του ταξιδιού προς την Ελλάδα, τους λόγους για τους οποίους αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους και τη ζωή τους στη Συρία πριν την έναρξη του ταξιδιού. Επίσης, αναφέρονται στις δυσκολίες που αντιμετώπισαν και τα συναισθήματά τους κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μέχρι και τη δεδομένη χρονική στιγμή καθώς και τις σκέψεις και προσδοκίες τους από τη χώρα προορισμού τους. Επίσης, μέσα από την αφήγηση των παιδιών, θα κατανοήσουμε μέσα από τη δική τους ματιά πώς βλέπουν τους διακινητές καθώς και τους λόγους για τους οποίους δεν επιθυμούν να αιτηθούν άσυλο στη χώρα μας. ___________________________________________________________________________________________________________________________________In recent years, Greece is facing the biggest refugee crisis. Armed conflicts, war, human rights violations and impoverishment have led millions of people to flee their homelands and seek international protection. The Scandinavian countries and Europe are for many the destination they dream of. Thus, they begin their great journey during which they are faced with great difficulties, in order to claim a dignified life, away from insecurity, poverty and fear. Immigrants and refugees from earlier years approached Europe, aiming for a better future. This resulted in Europe turning into a multicultural identity over the years. But in 2015, there was a rapid increase in the number of people who crossed or tried to cross into Europe. Access by sea from the shores of the Mediterranean is the most preferred option for refugees to enter Europe. And this is because the sea borders cannot be adequately guarded. So far, Greece is the country that has received the largest number of refugees. The countries that follow are Italy, Cyprus, Spain and Malta (UNHCR, 2015). In the current study, refugee children and mainly unaccompanied, minor Syrian refugees are investigated. Reference is made to the reasons why they leave their country, to the international and national conventions that frame the status of refugees and especially refugee children. Then, there is a description of the procedures for the verification of minors, for the asylum application and for the accommodation structures. Then the effects of immigration on the psychology of refugees are analyzed and in particular on the mental health of unaccompanied refugee minors and the post traumatic stress experienced by many of these children. The last part of the paper consists of the conclusions obtained from the analysis of the interviews. They mainly focus on the experience of unaccompanied minor refugees during the journey to Greece, the reasons why they were forced to leave their country and their lives in Syria before the start of the journey. They also refer to the difficulties they faced and their feelings during the journey up to the given moment as well as their thoughts and expectations from their destination country. Moreover, through the narration of the children, we will understand through their own eyes how they see traffickers as well as the reasons why they do not wish to apply for asylum in our country